Είναι κάπως δύσκολο να παρακολουθήσεις όλη την φαρσοκωμωδία που εκδηλώνεται γύρω απ’ την λίστα Λαγάρντ. Όπως και να είναι όμως είναι τουλάχιστον «περίεργη» στάση του Γ. Διώτη που μόνος του δέχτηκε να στοχοποιηθεί για να βγούνε «λάδι» Βενιζέλος και σε ένα βαθμό και ο Παπακωνσταντίνου. (Διαβάστε το ενδιαφέρον δημοσίευμα απ’ το περιοδικό Hot Doc) Και δεν είναι τυχαίο που τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων -με προεξέχοντα τον Πρετεντέρη- βρήκαν το «εύκολο θύμα» για να απαλλάξουν όλο το αστικό πολιτικό σύστημα από το σκάνδαλο Λαγκάρντ.



Δεν ξέρουμε τις σκοπιμότητες και τις παρασκηνιακές καταστάσεις που υπήρξαν για να κρατήσει την συγκεκριμένη στάση ο πρώην εισαγγελέας. Αυτό που γνωρίζουμε είναι οι υπηρεσίες που έχει προσφέρει διαχρονικά ο Γ. Διώτης στο πολιτικό σύστημα. Για το ρόλο του στο «βασανιστήριο του Ευαγγελισμού» σε βάρος του Σάββα Ξηρού –πολλές πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο του Σ. Ξηρού «Η μέρα εκείνη. 1560 ώρες στην εντατική»- μέχρι το πώς χειρίστηκε την υπόθεση για την αυτοκτονία (;) του στελέχους της Vodafone Κωνσταντίνου Τσαλικίδη, μιας υπόθεσης η οποία σχετιζόταν με το σκάνδαλο των υποκλοπών. Και σ’ αυτές τις «αποστολές» του ο Διώτης τα πήγε «περίφημα». Και γ’ αυτό το πολιτικό κατεστημένο «εκτίμησε» τις δραστηριότητές του. Από τότε που ο Μ. Χρυσοχοϊδης Υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας τον διόρισε σε θέση ειδικού συμβούλων στο Πολιτικό Γραφείο του, μέχρι τότε που του έδωσαν το πόστο σαν επικεφαλής του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, σε αντικατάσταση του Γιάννη Καπελέρη τον Μάη του 2011.