Εστία ρύπανσης τα εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα

Η εικόνα ενός εγκαταλελειμμένου αυτοκινήτου στο πεζοδρόμιο ή στον δρόμο είναι πολύ συνηθισμένη. Πέραν της οπτικής ρύπανσης, όμως, ένα σκουριασμένο αυτοκίνητο καθίσταται επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία, καθότι αποτελεί πηγή και περιβαλλοντικής ρύπανσης.

Την ευθύνη για την απομάκρυνση των λεγόμενων «Οχημάτων Τέλους Κύκλου Ζωής» (ΟΤΚΖ) έχει ο δήμος, ο οποίος μέχρι πρότινος τα προωθούσε στον ΟΔΔΥ, για να οδηγηθούν στη συνέχεια στην αποσυναρμολόγηση. Ωστόσο, η διαδικασία δεν βασιζόταν σε κάποιο θεσμικό πλαίσιο ούτε διεπόταν από περιβαλλοντικούς κανόνες, με αποτέλεσμα τα ανταλλακτικά να καταλήγουν σε αμφιβόλου ποιότητας συνεργεία, με τις ανάλογες επιπτώσεις για το φυσικό περιβάλλον.

Με το Προεδρικό Διάταγμα 116 (ΦΕΚ81Α/05.03.04), το νομικό πλαίσιο για τη διαχείριση των παλαιών οχημάτων άλλαξε. Θεσπίστηκαν τα μέτρα, οι όροι και τα προγράμματα για την εναλλακτική διαχείριση των ανταλλακτικών των αυτοκινήτων αυτών, σε συμμόρφωση με τη σχετική ευρωπαϊκή οδηγία 2000/53/ΕΚ. Βασικό μέλημα είναι να μη δημιουργούνται απόβλητα από τα οχήματα αλλά και να γίνεται επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση εκείνων που έχουν αποσυρθεί από τους δρόμους.

Υπεύθυνος φορέας για την εναλλακτική διαχείριση ΟΤΚΖ είναι η μη κερδοσκοπική εταιρεία ΕΔΟΕ (Εναλλακτική Διαχείριση Οχημάτων Ελλάδας) που λειτουργεί από το 2004. Η ΕΔΟΕ συνεργάζεται με 33 επίσημους αντιπροσώπους αυτοκινήτων, οι οποίοι, βάσει του νόμου, υποχρεώνονται να οργανώνουν ή να συμμετέχουν σε ατομικά ή συλλογικά συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης των οχημάτων και να προωθούν την πλέον ενδεδειγμένη μέθοδο εναλλακτικής διαχείρισης, με την οργάνωση συστημάτων συλλογής, μεταφοράς, προσωρινής αποθήκευσης και αξιοποίησης των ΟΤΚΖ και αποβλήτων που συνίστανται σε μεταχειρισμένα εξαρτήματα. Η νομοθεσία αφορά όλα τα οχήματα και τα κατασκευαστικά τους στοιχεία, ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο το όχημα συντηρήθηκε ή επισκευάστηκε κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής του.

Χωρίς κόστος
Οι ιδιοκτήτες των οχημάτων είναι υποχρεωμένοι να τα μεταφέρουν και να τα παραδίδουν οι ίδιοι, χωρίς κανένα κόστος, σε εγκεκριμένα σημεία συλλογής, τα οποία πρέπει να είναι συμβεβλημένα με εγκεκριμένα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης, απ’ όπου και θα πάρουν το απαραίτητο πιστοποιητικό καταστροφής, το μόνο νόμιμο έγγραφο για την αποταξινόμηση του αυτοκινήτου. Στο εξής, αυτά τα παροπλισμένα αυτοκίνητα, όπως και πολλά άλλα προϊόντα που φτάνουν στο τέλος του κύκλου ζωής τους, καθίστανται πηγή πρώτων υλών, εξαρτημάτων και ανταλλακτικών. Στο πλαίσιο της κοινοτικής οδηγίας, μάλιστα, η επαναχρησιμοποίηση και αξιοποίηση αυτή πρέπει μέχρι την 1η Ιανουαρίου του 2015 να φτάνει τουλάχιστον το 95% κατά μέσο βάρος ανά όχημα και η επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση να φτάνει το 85%. ΠΗΓΗ: Realnews