Σκληρό παρασκηνιακό διπλωματικό θρίλερ εξελίσσεται τις τελευταίες ώρες μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας μετά την απόφαση της γείτονος να εκδώσει άδειες και να προχωρήσει σε έρευνες υδρογονανθράκων εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.



Η απάντηση της Ελλάδας ήταν άμεση και το υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε ρηματική διακοίνωση προς τον Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών μέσω της οποίας αποκαλεί τις τουρκικές αυτές άδειες, «άκυρες» και παράνομες.



Οι περιοχές που έχει βάλει «στόχο» η Ελλάδα είναι το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελορίζου νοτιοανατολικά της Ρόδου. Η Ελλάδα θεωρεί πως οι περιοχές αυτές έχουν πλήρη δικαιώματα σε θαλάσσιες ζώνες – άρα υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) - όπως όλες οι εδαφικές περιοχές, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, κάτι που δεν δέχεται από την πλευρά της η Τουρκία.



Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του ΒΗΜΑτος στην ρηματική διακοίνωση, η Αθήνα ξεκαθαρίζει ότι τέσσερα από τα οικόπεδα που περιλαμβάνονται στις αποφάσεις που δημοσιεύθηκαν στην τουρκική Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 27 Απριλίου 2012 (συγκεκριμένα τα 5033, 5034, 5035 και 5028) αφορούν περιοχές εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας.



Συγκεκριμένη αναφορά γίνεται μάλιστα σε ένα εξ’ αυτών των οικοπέδων (5033) το οποίο, σύμφωνα με την ελληνική διακοίνωση, «θίγει» την αιγιαλίτιδα ζώνη των 6 ναυτικών μιλίων του «νησιωτικού συμπλέγματος» του Καστελορίζου, καθώς και αυτή της Ρόδου, σε απόσταση περίπου 11 ναυτικών μιλίων από τις ακτές.



Γίνεται ξεκάθαρη αναφορά στις «μονομερείς πράξεις» της Άγκυρας να στερήσει από τα Δωδεκάνησα τις νόμιμες θαλάσσιες ζώνες τους, έτσι όπως αυτές προβλέπονται από τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982.



Ειδικότερα, τα βασικά σημεία της ρηματικής διακοίνωσης είναι τα εξής:



1. Η Ελλάδα τονίζει ότι «όλα τα ελληνικά νησιά, συμπεριλαμβανομένης της Ρόδου και του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελορίζου απολαμβάνουν, πέραν της αιγιαλίτιδας ζώνης τους, θαλάσσιες ζώνες όπως κάθε άλλη εδαφική περιοχή». Αυτό θεμελιώνεται στο άρθρο 121(2) της Σύμβασης του 1982 και στη διεθνή νομολογία.



2. Επομένως, ο ισχυρισμός της Τουρκίας ότι οι περιοχές που καθορίζονται στις αποφάσεις του υπουργικού συμβουλίου που δημοσιεύθηκαν στις 27 Απριλίου 2012 «βρίσκονται πλήρως εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας» είναι «απολύτως αστήρικτες».



3. Η χώρα μας «ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα ab initio και ipso facto για την εξερεύνηση στην υφαλοκρηπίδα και για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Αυτά τα δικαιώματα δεν θίγονται από μονομερείς πράξεις και δράσεις της Τουρκίας, όπως η χορήγηση αδειών στην ΤΡΑΟ, η οποία αντιβαίνει στο Διεθνές Δίκαιο και κατά συνέπεια δεν φέρουν νομικές συνέπειες».



4. Τέλος, υπογραμμίζεται ότι «τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας καθορίζονται σαφώς από το Άρθρο 2(1) του νόμου 2289/1995, όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον νόμο 4001/2011».



Όπως προβλέπει ο τελευταίος στο Άρθρο 156(1), «ως “υποθαλάσσιες περιοχές” νοούνται ο βυθός και το υπέδαφος των εσωτερικών υδάτων, της αιγιαλίτιδας ζώνης, της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ’ ης κηρυχθεί) μέχρι την απόσταση των 200 ν.μ από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ’ ης κηρυχθεί) είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης».



Με πληροφορίες από το tovima.gr



via http://ksipnistere.blogspot.com/search/label/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC