Ποιος «κρέμασε» ποιον στο ναυάγιο ΕΤΕ-Eurobank
Γράφει ο Ενδελεχής
Το πολιτικό παιχνίδι πίσω από το deal της Εθνικής με την Eurobank στην έναρξη και την λήξη του ήταν τεράστιο. Με πτυχές του παρασκηνίου έντονες και επικίνδυνες, αλλά ακόμη στο σκοτάδι. Σε κάθε περίπτωση, Αντώνης Σαμαράς, Αλέξανδρος Τουρκολιάς και τρόικα μοιράζονται τις ευθύνες και για τον... πολύκροτο γάμο και για το αιματηρό διαζύγιο.
Και γεννάται το ερώτημα ποιος... κρέμασε ποιον σε αυτή την υπόθεση, ποιος γνώριζε και ποιος έκανε τον... Μουτζούρη. Διότι ουδείς βγαίνει ατσαλάκωτος από αυτό το αποτυχημένο deal και όχι μόνο σε επίπεδο γοήτρου. Η εμπιστοσύνη των επενδυτών είναι ούτως ή άλλως κλoνισμένη σε ό,τι αφορά στο τραπεζικό σύστημα και στην Ελλάδα, οι τραπεζικές μετοχές στο Χρηματιστήριο... χαροπαλεύουν, καθώς οι παλαιοί μέτοχοι έχουν υποστεί απόλυτη ζημία και βλέπουν και το επερχόμενο dilution.
Η Εθνική μπαίνει σε περιπέτειες και η διοίκηση Τουρκολιά βγαίνει λαβωμένη, αφού δεν κατάφερε να πείσει ότι οι συνέργειες του κοινού ομίλου ΕΤΕ-Eurobank ήταν ικανές να δικαιολογήσουν το deal. Πολύ δε, περισσότερο όταν η Εθνική δεν κατάφερε όπως επίσημα ενημέρωσε μόλις την Κυριακή την Τράπεζα της Ελλάδος να βρει το 10% της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου. Η εξέλιξη αυτή ήταν καθοριστική για να καταστεί απόλυτα αρνητική η τρόικα απέναντι στην συγχώνευση, γι' αυτό και τραπεζικές πηγές της καταλογίζουν κωλυσιεργία. Ίσως γιατί το deal ήταν πρωτίστως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικο-επιχειρηματικό.
Ερώτημα: το οικονομικό επιτελείο και ιδιαίτερα το Μέγαρο Μαξίμου γνώριζαν αυτές τις δυσκολίες; Διότι αν γνώριζαν φέρουν τεράστια ευθύνη για τις δηλώσεις και τις διαρροές έως την τελευταία στιγμή ότι το deal θα λάβει έγκριση από την τρόικα. Εάν δεν γνώριζαν και ο πρωθυπουργός την Κυριακή συνάντησε τους επικεφαλής της τρόικας με ελλειπή ενημέρωση, οι ευθύνες του περιβάλλοντος του και της ΕΤΕ είναι ακόμη μεγαλύτερες.
Αυτό που επίσης γεννά απορίες είναι μέχρι ποιο σημείο ήταν σε ανοικτή γραμμή Μέγαρο Μαξίμου και Εθνική. Διότι η διοίκηση της Εθνικής και ιδιαίτερα ο κ. Τουρκολιάς και το περιβάλλον του εμφανιζόταν σίγουρο ότι θα πάρει η ΕΤΕ την παράταση για την ανακεφαλαιοποίηση, θα πετύχει τους στόχους, ακόμη ακόμη και ότι θα αλλάξουν οι όροι της ανακεφαλαιοποίησης για να καταφέρουν εντέλει να μπουν επενδυτές όπως η Fairfax. Φρούδες ελπίδες, μεγάλες προσδοκίες ή αυτή την πληροφόρηση λάμβαναν από την κυβέρνηση; Ότι δηλαδή τα αιτήματα της ΕΤΕ θα γίνουν αποδεκτά από την τρόικα;
Έτερο ερώτημα που βασανίζει τους πάντες είναι γιατί τώρα οι ενστάσεις της τρόικας και γιατί όχι στην αρχή του deal, πριν πέσουν οι υπογραφές και πριν γίνει η δημόσια πρόταση που έφερε την ΕΤΕ να κατέχει το 85% της Eurobank. Η FMVoice.gr έχει ήδη αποκαλύψει ότι οι ενστάσεις του ΔΝΤ υπήρχαν εξαρχής. Γιατί σίγησαν; Γιατί το Μέγαρο Μαξίμου χρειαζόταν μια «καλή είδηση», μια εξέλιξη που θα άλλαζε τον ελληνικό τραπεζικό χάρτη όχι στην λογική του «αναγκαστικού» όπως συνέβη με την απορρόφηση της «καλής» ΑΤΕ από την Πειραιώς ή του εξ' ανάγκης, όπως στην εξαγορά της Εμπορικής από την Alpha, αφού οι Γάλλοι της Credit Agricole είχαν αποφασίσει να υποχωρήσουν. Χρειαζόταν μια προοπτική, ένα deal ικανό να «χτίσει ψυχολογία». Και το πέτυχαν με τις ευλογίες και του ομίλου Λάτση.
Πηγή: FM Voice
via http://kostasxan.blogspot.com/search/label/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE
Category:
Πολιτική
.jpg)
