Μόνος, απομονωμένος, με σκυφτό πολλές φορές το κεφάλι και μονολογώντας κατηφορίζει την πλατεία Αμερικής... Οι καθημερινές διαδρομές του τα τελευταία χρόνια είναι στο «Σπίτι του Ηθοποιού» λίγα στενά πιο κάτω. Εκεί όπου συναντά παλιούς καλούς φίλους. Όπως τον Ανδρέα Μπάρκουλη. Και για τους δύο, άλλωστε, μεγάλους πρωταγωνιστές οι γυναίκες έκοβαν φλέβες την εποχή που μεσουρανούσαν.



Του Νίκου Νικόλιζα







Το σπίτι του Άλκη Γιαννακά βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά από την περιοχή όπου έμελλε να μείνει στη μνήμη όλων των Ελλήνων ως το «Ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη». Ο ηθοποιός, που από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80 αποφάσισε να αποσυρθεί και να μη γνωρίζει κανείς τίποτα για εκείνον. «Θέλει να τον θυμούνται όπως πρώτα. Τον λεβέντη "ντελικανή"», μάς λέει ένας φίλος του που επισκέπτεται και εκείνος το «Σπίτι του Ηθοποιού».



Οι κάτοικοι της πλατείας τον χαιρετούν, γιατί τον γνωρίζουν, ενώ άλλοι στο άκουσμα του χαιρετισμού «γεια σου Άλκη» γυρίζουν με απορία και κοιτάζουν προς το μέρος του. Η αλλαγή της φυσιογνωμίας του, τεράστια. Δεν μπορείς να τον αναγνωρίσεις αν δεν έχεις παρακολουθήσει σταδιακά την αλλαγή του μέσα στο χρόνο, από τότε που αποφάσισε να αποσυρθεί.







Στο Διαδίκτυο σε δύο σελίδες με το όνομα Άλκης Γιαννακάς πουθενά δεν υπάρχουν σύγχρονες φωτογραφίες του, ενώ δεκάδες φίλοι των εν λόγω σελίδων σχολιάζουν την αποχή του και την εξαφάνισή του από... προσώπου γης. Ο ίδιος αποφεύγει κάθε είδους δημοσιότητα. Κάθε φωτογραφία, κάθε αναφορά στο όνομά του. Το βλέμμα του κρύβει πολλά. Άλλοτε μελαγχολικό, άλλοτε αινιγματικό, άλλοτε δυναμικό. Όπως τότε που μεσουρανούσε. Για τη ζωή του δεν μιλάει ποτέ και σε κανέναν. «Κρατάει πολύ καλά κρυμμένη την προσωπική του ζωή», μας λέει ο ίδιος άνθρωπος που τον ξέρει από τότε που μεσουρανούσε.



Έκανε πολλούς δεσμούς και με μεγάλες Eλληνίδες πρωταγωνίστριες που τον ερωτεύτηκαν σφόδρα. Πολλές δεν τον ξέχασαν ποτέ, ακόμα και μετά από πολλά χρόνια όταν η σχέση τους είχε τελειώσει. Ο ίδιος, όμως, ποτέ δεν παραδέχτηκε το παραμικρό. Σεμνός, χαμηλών τόνων και μοναχικός. Τραγικά μόνος αν και τόσο περιζήτητος από το γυναικείο φύλο.







«Τον αγάπησα με πάθος»



Μόνο η σεξοβόμβα της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου Γκιζέλα Ντάλι είχε παραδεχτεί επισήμως ότι ο Άλκης Γιαννακάς ήταν ο μεγάλος της έρωτας. «Ναι τον αγάπησα με πάθος. Τον λάτρεψα και με λάτρεψε. Ήταν ο άντρας που ποθούσαν όλες», είχε πει σε συνέντευξη που μου παραχώρησε η ίδια το 2004. Κανείς δεν γνωρίζει αν παντρεύτηκε ποτέ, γιατί απλώς ο ίδιος ποτέ δεν θέλησε να το δημοσιοποιήσει.



Στο τηλέφωνο του σπιτιού του, απαντά ο ίδιος. Όταν του ζητάς συνέντευξη, είναι κοφτός. «Σας ευχαριστώ αλλά δεν δίνω» και κλείνει το τηλέφωνο. Τα μοναχικά του βράδια βρίσκεται με φίλους σε κοντινά ταβερνάκια στην πλατεία Αμερικής. Άλλοι τον αναγνωρίζουν, λόγω των συχνών περιπάτων του στην περιοχή και άλλοι μένουν με το στόμα ανοιχτό όταν αντιλαμβάνονται ποιος είναι.



Μαζί με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τον Νίκο Κούρκουλο, τον Κώστα Κακκαβά ήταν οι ομορφότεροι ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου. Δεν έπαιξε σε πολλές ταινίες, ωστόσο υπήρξε σύμβολο ανδρισμού, ερωτισμού και μια αινιγματική φυσιογνωμία που σίγουρα θα μείνει στην ιστορία του θεάτρου και του κινηματογράφου!