Είναι δυο κολλητές φίλες, παντρεμένες και οι δύο, και ένα βράδυ, πηγαίνουν σε μια συνάντηση παλαιών συμμαθητριών...

του 1ου λυκείου θηλέων.





Τελειώνει η συνάντηση κατά τις 3 το ξημέρωμα, και ξεκινούν μαζί από τη συνάντηση για το σπίτι τους με το ίδιο αυτοκίνητο. Η Μαρία οδηγεί και η Γιάννα είναι συνοδηγός.



Η διαδρομή περιλαμβάνει οδήγηση αρκετών χλμ στο επαρχιακό δίκτυο. Καθώς βρίσκονται στη μέση του τμήματος της διαδρομής εντός του επαρχιακού δικτύου, λέει η Γιάννα:



- Μαρία, επείγομαι να πάω τουαλέτα, και μάλιστα για “χοντρή” δουλειά..



- Καλά, Γιάννα ούτε συνεννοημένες να ήμασταν. Κι εγώ το ίδιο θα σου έλεγα



- Τι θα κάνουμε ?



- Κοίτα, εδώ παρακάτω θυμάμαι ότι έχει ένα νεκροταφείο. Κάπου εκεί θα τη βολέψουμε, γιατί μέσα στην ερημιά φοβάμαι, να σου πω την αλήθεια



- Ωραία, φαντάζομαι να έχεις λίγο χαρτί, κανένα χαρτομάντιλο ή τίποτα τέτοιο.



- Ωχ, δεν έχω τίποτα...



- Και τι κάνουμε



- Μη φοβάσαι Γιάννα, εγώ έχω την κιλότα μου. Παλιά είναι , θα σκουπιστώ μ’αυτήν. Κάνε κι εσύ το ίδιο



- Τι λες καλέ ? Με την μεταξωτή κιλότα θα σκουπιστώ ? Σήμερα έχω κανονίσει με τον Τάσο, ξέρεις τι…. Άσε που είναι και ολοκαίνουρια.



- Θα δούμε…



Στο μεταξύ έχουν φτάσει στο νεκροταφείο. Κατεβαίνουν από το αυτοκίνητο και βλέπουν στεφάνια.



- Να Μαρία. Θα πάρω μια κορδέλα από τα στεφάνια…



Την επόμενη μέρα το πρωί συναντιέται ο Τάσος, ο άνδρας της Γιάννας, με τον Νίκο, τον άνδρα της Μαρίας.



- Τάσο, μη τα συζητάς. Η Μαρία με απατά. Χθες γύρισε χωρίς κιλότα. Σκέψου με ποιον ήταν χθες βράδυ



- Νίκο μου άστο αυτό, δεν είναι τίποτα. Η δικιά μου που γύρισε με το σημείωμα στον πισινό, θα μας μείνεις αξέχαστη, οι συνάδελφοί σου τι να πω ;





Διαβάστε περισσότερα: 24ωρο: ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Η ανάγκη … http://24wro.blogspot.com/2013/05/blog-post_2465.html#ixzz2SAmK1OGY