Ανοιχτό θεωρεί το ΠΑΣΟΚ το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων προς την Ελλάδα, δήλωσε η εκπρόσωπος Τύπου του Κινήματος, Φώφη Γεννηματά, η οποία...
απαντώντας στις δηλώσεις του Βόλφκανγκ Σόιμπλε, χρησιμοποίησε τον τρόπο που χρησιμοποίησε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών για να απαντήσει στον Αμερικανό ομόλογό του. «Δεν χρειαζόμαστε κανενός είδους υποδείξεις» τόνισε η κ. Γεννηματά, επισημαίνοντας στον κ. Σόιμπλε ότι «η Ελλάδα δεν προσδοκά να σωθεί μέσα από τις αποζημιώσεις».
Στο πλαίσιο αυτό, η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ διεμήνυσε ότι το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων «είναι ένα ζήτημα τιμής, ήθους, αξιοπρέπειας και κυρίως ένδειξη σεβασμού απέναντι στους προγόνους μας που έχασαν τη ζωή τους από τους ναζί».
Επίσης, η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ ανέφερε ότι «ο κ. Σόϊμπλε με τις δηλώσεις του δεν βοηθά τον ελληνικό λαό, όπως ίσως πιστεύει», σημειώνοντας ότι «η Ελλάδα θα ξαναβρεί το δρόμο της μέσα από τις μεταρρυθμίσεις» και υπογράμμισε ότι «η χώρα μας δεν πρόκειται να απεμπολήσει τα δικαιώματά της».
Η κ. Γεννηματά προχώρησε σε απολογισμό των ενεργειών που έκανε το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση για το θέμα. Ειδικότερα, επισήμανε ότι «το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων έλαβε νομική υπόσταση με τη διακοίνωση του τότε αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών, αειμνήστου Γ.Α. Μαγκάκη στον τότε Γερμανό υφυπουργό Εξωτερικών, με τις αγωγές που άσκησε ο αείμνηστος Ιωάννης Σταμούλης, πρώην ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ενώ απόφαση της τελευταίας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ήταν η παρέμβαση της Ελλάδος υπέρ της Ιταλίας και κατά της Γερμανίας στη δίκη ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης πριν δυο περίπου χρόνια. Οι ενέργειες αυτές ήταν πολύ πιο προωθημένες από τη σύνταξη μιας υπηρεσιακής έκθεσης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που διαβιβάζεται στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους».
Τέλος, κατέστησε σαφές ότι «το ΠΑΣΟΚ στο ίδιο πνεύμα θα προτείνει να ληφθούν από την κυβέρνηση μια σειρά από ουσιαστικές πρωτοβουλίες».
Πηγή: http://www.skai.gr
via http://ksipnistere.blogspot.com/search/label/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC
Σπαράγγια εναντίον hangover
Διαθέτουν χημικές ουσίες που μειώνουν τα συμπτώματα της μέθης
Στη μεγάλη λίστα των οφελών για τον ανθρώπινο οργανισμό από την κατανάλωση σπαραγγιών προστίθεται άλλο ένα που λόγω των ημερών είναι άκρως...επίκαιρο. Σύμφωνα με ερευνητές στη Νότια Κορέα τα σπαράγγια διαθέτουν κάποιες χημικές ουσίες που περιορίζουν τα συμπτώματα της μέθης.
Ασπίδα προστασίας Ερευνητές του Εθνικού Πανεπιστημίου Jeju της Νότιας Κορέας διαπίστωσαν ότι μεταλλικά στοιχεία αλλά και ορισμένα αμινοξέα των σπαραγγιών καταφέρνουν να αντικαθιστούν αντίστοιχα στοιχεία που καταστρέφονται στα ανθρώπινα κύτταρα εξαιτίας της κατανάλωσης αλκοόλ - η απώλεια αυτών των στοιχείων έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση συμπτωμάτων όπως ο έντονος πονοκέφαλος. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι οι συγκεκριμένες χημικές ουσίες προστατεύουν τα κύτταρα του ήπατος από τοξίνες. Παλαιότερες έρευνες έχουν δείξει ότι τα σπαράγγια αποτελούν ασπίδα και ενάντια στον διαβήτη. «Τα αποτελέσματα των ερευνών δείχνουν ότι τα σπαράγγια μπορούν να μειώσουν τα συμπτώματα της κατανάλωσης αλκοόλ αλλά και να προστατεύσουν τα κύτταρα του ήπατος» αναφέρει ο B Y Kim, μέλος της ερευνητικής ομάδας. Σύμφωνα μάλιστα με τους ερευνητές για να έχουμε το μεγαλύτερο όφελος από την κατανάλωση σπαραγγιών πρέπει να καταναλώνουμε και τα φύλλα αλλά και το κοτσάνι τους. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Food Science».http://www.tovima.gr
via http://solidaritymit.blogspot.com/search/label/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B7
Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξης Τσίπρας, επικεφαλής αντιπροσωπείας βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, θα...
επισκεφτεί τους χώρους του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αθηνών αύριο, Παρασκευή και ώρα 11:00πμ.
Αναλυτικά το πρόγραμμα της επίσκεψης έχει ως εξής:
11:00_Συνάντηση με τη Διοίκηση και το επιστημονικό συμβούλιο
11:30_Συνάντηση με ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων ΨΝΑ
12:00_Επίσκεψη στους χώρους του νοσοκομείου
12:30_Ομιλία – ανοιχτή συζήτηση στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων
enikos.gr
via http://ksipnistere.blogspot.com/search/label/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC
Στους κ. Σαμαρά, Βενιζέλο και Κουβέλη παραπέμπουν κύκλοι του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για τις περισσότερες απαιτήσεις της...
τριμερούς σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο.
Σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου, «αν η τρόικα ζητεί κάτι παραπάνω απο το μεσοπρόθεσμο, τότε δεν είναι αρμοδιότητα του υπουργού, αλλά της τρικομματικής κυβέρνησης.»
Το θέμα του Δημοσίου παραμένει το μεγάλο «αγκάθι» της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, η οποία πιέζει για άμεση απομάκρυνση 2.000 επίορκων δημοσίων υπαλλήλων, ενώ φέρεται να ζητά και 5.500 επιπλέον αποχωρήσεις, έως το τέλος του χρόνου.
Κορυφαίος παράγοντας του ΥΠΟΙΚ ο οποίος μετέχει στις συζητήσεις με τους εκπροσώπους των δανειστών, δήλωσε ότι «είμαστε πολύ κοντά σε όλα τα σημεία, ο υπουργός πηγαίνει στο Eurogroup με πολλά κλειστά ζητήματα, αλλά ανακοινώσεις θα γίνουν για το σύνολο του "πακέτου", αφού ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις».
Την εκτίμηση ότι την ερχόμενη εβδομάδα θα κλείσει και το θέμα του Δημοσίου με την τρόικα, εξέφρασε νωρίτερα ο Αντώνης Μανιτάκης, μιλώντας με δημοσιογράφους, μετά τη συνάντηση που είχε στο Μέγαρο Μαξίμου με τον υπουργό Επικρατείας Δημήτρη Σταμάτη.
Συνάντηση για τα θέματα του υπουργείου Ανάπτυξης έχουν αυτή την ώρα τεχνικά κλιμάκια της τρόικας με τον υπουργό Κωστή Χατζηδάκη.
Πηγή: http://www.skai.gr
via http://ksipnistere.blogspot.com/search/label/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC
Για πρώτη φορά μετά την ανακίνηση της αξίωσης για καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων, το Βερολίνο απαντά αρνητικά
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας, τοποθετήθηκε επί του θέματος των πολεμικών αποζημιώσεων που ανακινήθηκε τελευταία με το πόρισμα της επιτροπής εμπειρογνωμόνων, δια στόματος του υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Για το θέμα φιλοξενείται σήμερα εκτενές άρθρο στην εφημερίδα Tagesspiegel του Βερολίνου. Ο αρθρογράφος περιγράφει με συγκεκριμένους αριθμούς τα δεινά που προκάλεσαν οι Γερμανοί στην Ελλάδα.
"Καμιά άλλη χώρα κατοχής όπως η Γερμανία...
δεν κατέστρεψε τόσο, όσο την Ελλάδα. 130.000 άμαχοι, γυναίκες και παιδιά, εκτελέστηκαν ως αντίποινα για τις επιθέσεις των ανταρτών. 70.000 Εβραίοι οδηγήθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, 300.000 έπαθαν κρυοπαγήματα και πείνασαν, επειδή οι Γερμανοί κατάσχεσαν τρόφιμα και καύσιμα. Το 50% των υποδομών της χώρας και το 75% της βιομηχανίας καταστράφηκαν".
Στο άρθρο περιγράφεται το δίλημμα του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά:
"Σε περίπτωση που η ελληνική κυβέρνηση παραιτηθεί από τις αξιώσεις, τότε στην Ελλάδα θα προκαλούνταν κύματα αγανάκτησης. Από την άλλη πλευρά, ο Αντώνης Σαμαράς δεν θέλει να επιβαρύνει τις σχέσεις του με την Μέρκελ, τις οποίες με τόσο κόπο αποκατέστησε τελευταία, ζητώντας της δισεκατομμύρια ευρώ.
Η άποψη ότι με αυτό το ποσό θα μπορούσε να ξεπληρώσει η χώρα μεγάλο μέρος τους δημόσιου χρέους της είναι ελκυστική, αλλά ελάχιστα ρεαλιστική. Τη στιγμή μάλιστα που όλες οι μέχρι τώρα προσπάθειες διεκδίκησης αποζημιώσεων με αγωγές Ελλήνων ενώπιον γερμανικών, ελληνικών και διεθνών δικαστηρίων, έχουν αποτύχει.
Η ελληνική κυβέρνηση σπρώχνει μακριά αυτό το ευαίσθητο θέμα. Μετά το πόρισμα της επιτροπής εμπειρογνωμόνων το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών θα ζητήσει την άποψη των νομικών του κράτους. Θα κρατήσει σε μάκρος η υπόθεση", καταλήγει η εφημερίδα.
via http://greki-gr.blogspot.com/search/label/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1
Σε λίγες μόλις ημέρες, μετά από μήνες προετοιμασίας, φτάνει και φέτος η ώρα να καθαρίσουμε όλη την Ελλάδα μέσα σε μια ημέρα!..
Η ΕΕΔΣΑ σε συνεργασία με τον εθελοντικό φορέα «Ώρα για Δράση», συντονίζει στην χώρα μας τον διεθνή θεσμό Let’s Do It!
Αυτήν την Κυριακή, 14 Απριλίου 2013, χιλιάδες πολιτών από όλη την χώρα, με την συνεργασία δήμων, φορέων και ειδικών ομάδων, οργανώνουν τους δικούς τους καθαρισμούς και συμμετέχουν σε αυτήν την παγκόσμια γιορτή που θα πραγματοποιηθεί για δεύτερη φορά στην χώρα μας! Φέτος η συμμετοχή ξεπερνάει κάθε προηγούμενο και το ενδιαφέρον των πολιτών που θα λάβουν μέρος είναι συγκινητικό (Περισσότερες πληροφορίες για την συμμετοχή στο www.letsdoitgreece.org).
Η ΕΕΔΣΑ διοργανώνει την δική της δράση καθαρισμού στο Πεδίον του Άρεως.
«Το ραντεβού δίνεται την Κυριακή 14 Απριλίου, στις 10.00 π.μ., μπροστά από το άγαλμα του Βασιλέως Κωνσταντίνου, στην είσοδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας και Μαυροματαίων. Ο καθαρισμός θα διαρκέσει από τις 10πμ έως τη 1μμ.»
Σας περιμένουμε όλους, μαζί με τις οικογένειες και ειδικά και με τα παιδιά σας, για να γιορτάσουμε την μέρα του περιβάλλοντος και να διαδώσουμε το μήνυμα για μια Ελλάδα, όπου η συλλογικότητα και τα υψηλά ιδανικά είναι μοχλοί προόδου.
via http://planet-greece.blogspot.com/search/label/eco%20news
Του Περικλή Νεάρχου
Πρέσβυς ε.τ.
Η επιβολή στην Κύπρο, υπό τον εκβιασμό της άμεσης χρεοκοπίας, μιας δρακόντειας λύσεως παρά την απόρριψη της προηγούμενης από την Κυπριακή Βουλή, έδωσε επιχειρήματα στους απολογητές των πολιτικών της τρόικας και των Μνημονίων να υποστηρίζουν ότι, δυστυχώς, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση και ότι η υποταγή στα κελεύσματα της τρόικας είναι δήθεν μονόδρομος. Η προπαγάνδα αυτή αγγίζει και μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης, που δεν ταυτίζεται με τους γνωστούς προθύμους της εθελοδουλείας και τον συνήθη χορό των υποτελών.
Συγκεκριμένα, τίθενται δύο βασικά ερωτήματα. Πρώτον, γιατί απεδείχθη ανέφικτη η εξεύρεση μιας άλλης, εναλλακτικής λύσεως; Δεύτερον, γιατί, ειδικότερα, δεν τελεσφόρησε το αίτημα βοήθειας προς τη Μόσχα;
Σε ό,τι αφορά το πρώτο, η απάντηση βρίσκεται στη συμπεριφορά και στις συνεχώς τροποποιούμενες και αυξανόμενες απαιτήσεις της τρόικας, γεγονός που αποκαλύπτει ότι προειλημμένη απόφαση και στόχος της τρόικας δεν ήταν η βοήθεια προς την Κύπρο. Ήταν η κατεδάφισή της ως διεθνούς χρηματοπιστωτικού κέντρου και η αλλαγή του αναπτυξιακού και οικονομικού της μοντέλου. Τι συμβαίνει όμως σε μια χώρα όταν κατεδαφίζεται βίαια και απότομα, με ξένη επέμβαση, ένας τομέας της οικονομίας της, που αντιπροσωπεύει το 45% περίπου του εθνικού προϊόντος της; Προφανώς, η χώρα αυτή βυθίζεται στην ύφεση, την ανεργία, τη φτώχεια και την υπερχρέωση που επιφέρει ξένη εξάρτηση. Η εξεύρεση εναλλακτικής λύσεως για τα 5,8 δισ., για τα οποία η απόφαση του Eurogroup απαιτούσε κούρεμα καταθέσεων, ήταν εφικτή και απεδείχθη. Η τρόικα όμως, για να προωθήσει το κούρεμα καταθέσεων και το στόχο που αυτό υπηρετεί, προέβαλε βέτο σε κάθε εναλλακτική πρόταση και συνέδεσε την παροχή των υπεσχημένων 10 δισ. με την αποδοχή των απαιτήσεών της. Έθεσε, επιπλέον, θέμα άλλων 9,5 δισ., που αντιστοιχούν στην παροχή ρευστότητας στη Λαϊκή Τράπεζα από τον μηχανισμό εκτάκτου χρηματοδοτήσεως ΕLA. Προέβαλε, τέλος, εκβιαστικά τη θέση ότι το πρόβλημα της Κύπρου πρέπει να αντιμετωπισθεί εντός της Ευρωζώνης, αποκλείοντας οποιαδήποτε Ρωσική εναλλακτική συνδρομή.
Η θέση αυτή προδιέγραψε, σε μεγάλο βαθμό, το ναυάγιο της Κυπριακής αποστολής στη Μόσχα. Δεν ετίθετο πλέον θέμα μόνο για τα 5,8 δισ. Η επιμέρους συζήτηση από την Κυπριακή πλευρά της αγοράς με συμβολικό τίμημα της Λαϊκής Τράπεζας από Ρωσικά ιδιωτικά συμφέροντα ήταν αδύνατον να ευοδωθεί εφόσον:
η τράπεζα ήταν ήδη χρεοκοπημένη,
επιβαρυνόταν, πέραν των ελλειμάτων της, από τα 9,5 δισ., τα οποία περιέργως είχε πάρει από το μηχανισμό παροχής ρευστότητας ELA, παρά την κατάσταση στην οποία βρισκόταν,
η τρόικα είχε καταστήσει σαφή τον στόχο της να καταστρέψει την Κύπρο ως διεθνές χρηματοπιστωτικό κέντρο, γεγονός που δεν άφηνε καμιά προοπτική για την ανάκαμψη της τράπεζας.
Αυτό όμως που αποτέλεσε κόκκινο πανί στα μάτια των Ρώσων ήταν η επαναφορά στο τραπέζι, μετά από έντονες πιέσεις και εκβιασμούς της τρόικας, του θέματος του κουρέματος των τραπεζικών καταθέσεων, σε πολύ μεγαλύτερη μάλιστα κλίμακα. Θα ήταν αδιανόητο για οποιαδήποτε χώρα να δώσει την εντύπωση ότι δεν προστατεύει τις καταθέσεις υπηκόων της σε ξένες χώρες πολύ περισσότερο, εάν έσπευδε να βοηθήσει μια χώρα που εκ των πραγμάτων συμπράττει στο κούρεμα Ρωσικών καταθέσεων.
Η Μόσχα γνωρίζει, βεβαίως, από πού εκπορεύεται η πολιτική αυτή. Η επίσκεψη Μπαρόζο στη Μόσχα δεν έφερε κανέναν κατευνασμό στην οργή της για το Βερολίνο και τις ΗΠΑ που συνεργούν από το παρασκήνιο. Το θέμα όμως των σχέσεων με την Ευρωπαική Ένωση και τις ΗΠΑ είναι πολύ ευρύτερο και δεν κρίνεται μόνο στη βάση του προβλήματος της μικρής Κύπρου.
Με τη λογική αυτή, η Μόσχα γνωρίζει επίσης ότι το κούρεμα των Ρωσικών καταθέσεων στην Κύπρο στοχεύει στη διάρρηξη των Κυπρο-Ρωσικών σχέσεων και στη γεωπολιτική της έξωση από την Κύπρο, σε συνδυασμό με άλλες εξελίξεις στην περιοχή και τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία. Το γεγονός αυτό παρέχει την ελπίδα ότι οι αντιδράσεις της Μόσχας κατά της Κύπρου θα είναι συγκρατημένες και ότι το πλήγμα στις Κυπρο-Ρωσικές σχέσεις δεν θα οδηγήσει σε επικίνδυνη ρήξη των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.
Κύπρος και Νέοι Γεωπολιτικοί Ανταγωνισμοί και Ανακατατάξεις
Εάν το πρόβλημα της Κύπρου ήταν μόνο οικονομικό, θα ήταν εύκολο για την Ευρωζώνη να το αντιμετωπίσει. Το ποσό των 5,8 δισ., που δεν θέλησε να καλύψει και πήρε απόφαση να καλυφθεί από κούρεμα καταθέσεων είναι πολύ μικρό για τα μεγέθη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, έστω και αν είναι σχετικά μεγάλο για το μέγεθος της Κύπρου. Μια θετική ανταπόκριση στο Κυπριακό αίτημα θα απέτρεπε τη δημιουργία ενός επικίνδυνου προηγούμενου στην Ευρωζώνη και στο διεθνές τραπεζιτικό σύστημα. Ο στόχος όμως του Βερολίνου είναι η δημιουργία νέου προτύπου για την επίλυση τραπεζιτικών προβλημάτων, όπως το ομολόγησε ωμά ο Πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ. Θα βοηθούσε επίσης την Κύπρο να προχωρήσει ομαλά στις απαραίτητες αλλαγές στο αναπτυξιακό της μοντέλο, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στο ρόλο της ως διεθνούς επιχειρηματικού αντί μόνο τραπεζικού κέντρου και να καλύψει τη μικρή μεταβατική περίοδο μέχρι την έλευση των εσόδων από το φυσικό της αέριο σε μία πενταετία ή επταετία. Το Eurogroup όμως, ηγεμονευόμενο από το Βερολίνο, εκμεταλλεύθηκε το οικονομικό πρόβλημα της Κύπρου για να επιδιώξει άλλους στόχους. Πρώτ’ απ’ όλα, στόχους που αφορούν την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Κύπρος επελέγη, ως μικρή και αδύναμη χώρα-μέλος, για να γίνει εξιλαστήριο θύμα και ν’αποτελέσει ένα νέο βήμα προς μια άλλη Ευρώπη της ηγεμονικής κυριαρχίας των ισχυρών, μ’ επικεφαλής τη Γερμανία. Η υποκριτική προπαγάνδα ανήγαγε την Κύπρο σε δήθεν πρότυπο ενός καπιταλισμού του καζίνου, όπως αναισχύντως την κατήγγειλε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μοσκοβισί και, ακόμη χειρότερα, ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Λωράν Φαμπιούς. Η έκλειψη κυριολεκτικά της Γαλλίας ενώπιον της επελαύνουσας Γερμανικής ηγεμονίας, με όχημα το ευρώ, προκαλεί κατάπληξη και ανησυχία. Ο σημερινός Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολλάντ κατήγγειλε προεκλογικά τον προκάτοχο του Νικολά Σαρκοζί ότι συνέπλεε με τη Γερμανίδα καγκελλάριο στην επιβολή μιας ακραίας πολιτικής λιτότητας στην Ευρώπη που παρέβλεπε την ανάπτυξη. Ο απολογισμός όμως της δικής του πολιτικής και συνεργασίας με την Άγγελα Μέρκελ, τον κατατάσσει σε πολύ χειρότερη θέση, σε βαθμό που ο Γαλλικός Τύπος να γράφει για έκλειψη της Γαλλίας από την Ευρωπαϊκή πολιτική.
Οι καταγγελίες κατά της Κύπρου για δήθεν χώρα-πρότυπο του καπιταλισμού του καζίνου και ξεπλύματος βρώμικου χρήματος έχουν ως στόχο να προβάλουν ένα δήθεν ηθικό άλλοθι για να συγκαλύψουν το προμελετημένο έγκλημα κατά της Κύπρου. Η Γερμανία έχει στις τράπεζες της 435 δισ. Ρωσικές καταθέσεις. Στυλοβάτες και απολογητές του καπιταλισμού του καζίνου είναι αυτά που οι ίδιοι ανέχονται τον ασύδοτο κερδοσκοπικό καπιταλισμό των αγορών και ένα διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα χωρίς σταθερούς κανόνες ελέγχου και ρυθμίσεις.
Στην περίπτωση όμως της Κύπρου, ο πρωταγωνιστικός και προκλητικός ρόλος της Γερμανίας συνδέεται και με άλλα δύο θέματα, που έχουν ιδιαίτερη γεωπολιτική σημασία. Το πρώτο συνδέεται με την αναβάθμιση του ρόλου της Γερμανίας στην Αμερικανική Ευρωπαϊκή πολιτική. Με πρώτη ματία, αυτό φαίνεται παράξενο, δεδομένου του γεγονότος ότι ο Αγγλο-Σαξωνικός παράγων ανησυχεί για την ηγεμονική άνοδο της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Αμερικανική όμως πολιτική έχει σχέδια για την αντιμετώπιση του κινδύνου αυτού, στη βάση ενός στρατηγικού σχεδιασμού που ενισχύει τη γεωπολιτική ενότητα ΗΠΑ και Ευρώπης και την αποτροπή οποιασδήποτε πορείας της Ευρώπης προς τη γεωπολιτική αυτονομία. Το σχέδιο αυτό είναι η δημιουργία ζώνης ελεύθερου εμπορίου μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης που εξαγγέλθηκε προσφάτως από τον Πρόεδρο Ομπάμα. Ο σχεδιασμός αυτός, σε συνδυασμό με τις Αμερικανικές ανάγκες για μεταφορά των προτεραιοτήτων τους στον Ειρηνικό θέτει επί τάπητος την ολοκλήρωση και παγίωση της νέας γεωπολιτικής τάξεως που διαμορφώθηκε στην Ευρώπη, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενώσεως. Στο πλαίσιο αυτό, αναβαθμίζεται ο ρόλος της Γερμανίας ως περιφερειακής δυνάμεως στην Ευρώπη. Η πρόκριση της Γερμανίας στο ρόλο αυτό, αντί της Μεγάλης Βρετανίας παραδοσιακής στενής συμμάχου των ΗΠΑ, έχει σχέση με τον ηγετικό ρόλο που ασκεί εκ των πραγμάτων η Γερμανία, με την οικονομική της ισχύ στην Ευρωζώνη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικότερα η Ευρωζώνη έχει καταστεί ένα νέο όπλο για την άσκηση αποτελεσματικών πιέσεων, όχι μόνο προς όφελος της Γερμανίας αλλά και γενικότερων «Δυτικών» συμφερόντων και σχεδιασμών, υπό την αιγίδα των ΗΠΑ. Η Γερμανία και ειδικότερα το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα της Μέρκελ δεν έχει κανένα πρόβλημα ευθυγραμμίσεως με την Αμερικανική πολιτική. Αντιθέτως, θεωρεί ως συνετή και προνοητική πολιτική την παραμονή της Γερμανίας κάτω από την Αμερικανική ομπρέλλα και στη γραμμή της στενής συμμαχίας με τις ΗΠΑ. Αυτό της επιτρέπει να προωθεί τους δικούς της στόχους, με Αμερικανική κάλυψη, και να μην διακινδυνεύει ρήξεις και συσπειρώσεις εναντίον της από τις άλλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις.
Προβληματικές από την άποψη αυτή παρουσιάζονται οι στενές εμπορικές σχέσεις με τη Ρωσία. Οι ΗΠΑ άσκησαν έντονες πιέσεις στο παρελθόν για να μην προχωρήσει ο λεγόμενος βόρειος αγωγός φυσικού αερίου της Βαλτικής. Ο πρώην καγκελλάριος Σρέντερ επέμεινε όμως στην ολοκλήρωσή του, προβάλλοντας τις ενεργειακές ανάγκες της Γερμανίας. Οι Αμερικανικές πιέσεις στην Ευρώπη για περιορισμένες εμπορικές σχέσεις με τη Ρωσία δεν σταμάτησαν ποτέ. Οι ΗΠΑ έχουν μόνιμο φόβο ότι αν προχωρήσει η δημιουργία κοινού οικονομικού χώρου μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας, όπως υποστηρίζεται από τη Ρωσική ηγεσία αλλά και Ευρωπαίους ηγέτες, όπως ο Νικολά Σαρκοζί και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, όταν ήταν στην εξουσία, αυτό θα είχε ως συνέπεια τη διολίσθηση της Ευρώπης προς μια πιο αυτόνομη και ανεξάρτητη πολιτική και τη διάζευξη της από τις ΗΠΑ. Συνεχίζουν γι’ αυτό τις πιέσεις στην Ευρώπη για διαφοροποίηση ιδίως των πηγών ενέργειας και για την όσο το δυνατό μεγαλύτερη απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία. Ένας λόγος παραπάνω γι’ αυτό είναι το γεγονός ότι η ισχύς της σημερινής Ρωσίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ενεργειακές εξαγωγές της σε πλούσιες αγορές, όπως η Ευρώπη, και σε αρκετά υψηλές τιμές πωλήσεως. Η Ρωσία αντιμετωπίζεται πάντοτε από τις ΗΠΑ ως γεωπολιτικός ανταγωνιστής, παρά την προτεραιότητα που καταλαμβάνει σταδιακά η ανερχόμενη Κίνα.
Τα ενεργειακά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου αντιπροσωπεύουν σήμερα ένα νέο πεδίο ενεργειακού ανταγωνισμού και εναλλακτικού εφοδιασμού για την Ευρώπη ειδικότερα για τη Γερμανία, που έχει μεγάλη εξάρτηση από εξωτερικές πηγές ενέργειας. Από την άποψη αυτή, η Ελλάδα και η Κύπρος που έχουν πολύ σημαντικά ενεργειακά αποθέματα και είναι χώρες-μέλη της Ευρωζώνης παρουσιάζουν για τη Γερμανία πολύ ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αυτό είναι, αναμφισβήτητα, ένας από τους πολύ σημαντικούς λόγους που εμπνέουν την πολιτική της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο και ένα δεύτερο θέμα ιδιαίτερης γεωπολιτικής σημασίας, που συνδέεται με τη Γερμανική πολιτική έναντι της Κύπρου.
Οι Εξελίξεις στο Κουρδικό στη Συρία και στις Σχέσεις Τουρκίας και Ισραήλ
Υπάρχει οποιαδήποτε σχέση μεταξύ των όσων συμβαίνουν στην Κύπρο και των εξελίξεων στο Κουρδικό, στον εμφύλιο της Συρίας και στις σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ; Η πρωτοβουλία του Τούρκου πρωθυπουργού Ερντογάν να συνομιλήσει με τον έγκλειστο ιστορικό ηγέτη του PKK Οτσαλάν και να προχωρήσει σε μια κατ’ αρχήν συμφωνία για κατάπαυση του πυρός και απόσυρση των μαχητών του ΡΚΚ στο βόρειο Ιράκ, είναι, αναμφισβήτητα, μιά πολύ σημαντική εξέλιξη στο μεγάλο Κουρδικό πρόβλημα της Τουρκίας. Απομένει να δούμε πώς και αν θα προχωρήσει η εφαρμογή αυτής της συμφωνίας. Έγιναν αρκετές αποτυχημένες απόπειρες στο παρελθόν. Η σημαντικότερη ήταν εκείνη του Προέδρου Οζάλ, στη δεκαετία του ’90. Σχεδίαζε να συνδυάσει τη λύση του Κουρδικού, πάνω στη βάση μιας περιορισμένης ομοσπονδίας, με την επέκταση της Τουρκίας στο πλούσιο σε υδρογονάνθρακες βόρειο Κουρδικό Ιράκ. Ο θάνατός του, υπό ανεξιχνίαστες συνθήκες, που άφησαν ερωτηματικά, προκάλεσαν καταγγελίες για δολοφονία του από το βαθύ Τουρκικό κράτος. Η σημερινή προσπάθεια γίνεται υπό καλύτερους οιωνούς αλλά και κάτω από μεγαλύτερη ανάγκη. Ο πρωθυπουργός Ερντογάν φαίνεται να έχει κατορθώσει, με τη διακριτική, βοήθεια των Αμερικανών, να ελέγξει το Τουρκικό βαθύ κράτος. Διαπιστώνει επίσης ότι το Κουρδικό είναι μια χαίνουσα πληγή, που δεν μπορει να λυθεί με στρατιωτικούς μόνο όρους. Η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε μετά τις απροσδόκητες για την Άγκυρα εξελίξεις στη Συρία. Η Τουρκία ανέμενε γρήγορη πτώση του Άσσαντ και πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα στη Συρία. Προέκυψε όμως γι’ αυτήν ένα δεύτερο Κουρδικό μέτωπο και ένα δεύτερο αυτόνομο Κουρδικό κράτος, μετά από εκείνο του βορείου Ιράκ. Οι εξελίξεις αυτές επέβαλαν την επίσπευση των πολιτικών πρωτοβουλιών για τον τερματισμό του πολέμου στο Τουρκικό Κουρδιστάν. Προς την κατεύθυνση αυτή πιέζουν οι Αμερικανοί, που βλέπουν στους Κούρδους έναν νέο σημαντικό παράγοντα στην επιδιωκόμενη αναμόρφωση των ισορροπιών στην περιοχή και στην απρόσκοπτη εκμετάλλευση και μεταφορά των πλούσιων ενεργειακών πόρων του βορείου Ιράκ. Προς την ίδια κατεύθυνση πιέζουν και οι Ευρωπαίοι, εκείνοι ιδιαιτέρως που ευθυγραμμίζονται πλήρως, για γεωπολιτικούς λόγους, με την Αμερικανική πολιτική για ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Τουρκία μπορεί να μην έχει τώρα μεγάλες οικονομικές προσδοκίες από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από οικονομική άποψη μπορεί ακόμη και να βολεύεται καλύτερα από το σημερινό καθεστώς που της εξασφαλίζει ταυτόχρονα ελεύθερη πρόσβαση στις Ευρωπαϊκές αγορές, με δικό της νόμισμα και ανεξάρτητη εθνική πολιτική και στρατηγική. Από γεωπολιτική όμως και πολιτική άποψη, βλέπει την ένταξή της ως ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα, υπό την προϋπόθεση ότι θα προσαρμοσθεί καταλλήλως, με διαπραγματεύσεις, στις «ιδιαιτερότητες» της Τουρκίας. Με τη λογική αυτή και υπό το φόβο της χρησιμοποιήσεως των Κούρδων από ξένους παράγοντες σ’ έναν ατελείωτο και δαπανηρό πόλεμο φθοράς, ο Τούρκος πρωθυπουργός ανέλαβε το πολιτικά επικίνδυνο εγχείρημα της επιλύσεως ή προσωρινής έστω αναστολής του Κουρδικού προβλήματος, με προβολή του Ισλάμ και της Οθωμανικής κληρονομιάς ως κοινού παρονομαστή με τους Κούρδους.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός έθεσε επίσης ως παράλληλο στόχο την αποκατάσταση των σχέσεων με το Ισραήλ, με Αμερικανική διαμεσολάβηση. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανίαχου δέχθηκε, μετά την απομάκρυνση του πρώην υπουργού Εξωτερικών Λίμπερμαν, να απολογηθεί στην Άγκυρα για το αιματηρό επεισόδιο του «Μαβί Μαρμαρά». Πιέσθηκε γι’ αυτό έντονα από τον Αμερικανό Πρόεδρο, που υποσχέθηκε, κατά την επίσκεψή του στο Ισραήλ, αιώνια φιλία και συμμαχία με το Ισραήλ και υπανεχώρησε από την Αμερικανική θέση σχετικά με τη διατήρηση εποικιστικών συνοικισμών στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη. Ισραήλ και Τουρκία συμφώνησαν να επαναλάβουν τις διπλωματικές τους σχέσεις. Σημαίνει αυτό και επιστροφή στις προηγούμενες στρατηγικές σχέσεις; Αυτό φαίνεται μάλλον απίθανο, γιατί θα προϋπέθετε μεγάλη μεταστροφή της Τουρκικής πολιτικής από το άνοιγμά της προς τον Αραβικό και Μουσουλμανικό κόσμο. Η μεγαλοϊδεατική αυτή πολιτική της Άγκυρας και οι ηγεμονικές φιλοδοξίες που εκφράζει για την Ανατολική Μεσόγειο και τα ενεργειακά της αποθέματα, τη φέρνουν εκ των πραγμάτων σε ανταγωνισμό με το Ισραήλ. Φαίνεται γι’ αυτό αρκετά απίθανο το Ισραήλ να εμπιστευθεί την Άγκυρα για να συμφωνήσει, π.χ., στην κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου προς το Τσεϊχάν, όπως γράφει ο Τουρκικός Τύπος. Οι Αμερικανοί πιέζουν προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως θα πιέσουν, αργότερα, και την Κύπρο, γιατί επιδιώκουν να καταστήσουν βιώσιμο τον περίφημο αγωγό Ναμπούκο προς την Ευρώπη. Το Ισραήλ όμως, αν και πολύ στενός και στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ, υπέγραψε προσφάτως με τη Ρωσική εταιρία Gazprom συμφωνία 20ετούς διάρκειας για την υγροποίηση και εξαγωγή του φυσικού αερίου του Ισραήλ, που θα προέλθει από το μικρότερο κοίτασμά του, κοντά στην Κυπριακή ΑΟΖ.
Το πρόβλημα που τίθεται σε σχέση με την Ελλάδα και την Κύπρο είναι οι νέες πιέσεις που θα ασκηθούν από την Αμερικανική πολιτική για τη «λύση» του Κυπριακού, την επιτάχυνση της Ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας και τη «συνεργασία» Ελλάδος και Τουρκίας στο Αιγαίο, μετά την αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ και την Τουρκική πρωτοβουλία στο Κουρδικό. Ποιο ρόλο θα διαδραματίσει, στο πλαίσιο αυτό, το Βερολίνο και η μεγάλη επιρροή που ασκεί στον Ευρωπαϊκό παράγοντα;
Το Έγκλημα των Ευρωπαίων Εταίρων κατά της Κύπρου και το Δέον Γένεσθαι
Το πλήγμα που δέχθηκε η Κύπρος από τη λεγόμενη Ευρωπαϊκή «βοήθεια» και «αλληλεγγύη» είναι τεράστιο. Δεν υπάρχει καμία υπερβολή σ’ αυτό γιατί το οικονομικό πλήγμα είναι προεισαγωγή και για επόμενη απόπειρα υποθηκεύσεως του εθνικού πλούτου της Κύπρου και επιβολής απαράδεκτου σχεδίου «λύσεως» στο Κυπριακό. Ο Κυπριακός λαός πρέπει γι’ αυτό να προετοιμασθεί και να οργανώσει την αντίστασή του. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει ειδικότερα:
να διαφυλάξει την εθνική του ενότητα και την κοινωνική του συνοχή,
να δημιουργήσει εθνικές εφεδρείες έξω από τους μηχανισμούς της τρόικας, όπως το Ταμείο Εθνικής Αλληλεγγύης,
να συμφωνήσει και να διαμορφώσει εναλλακτικές αναπτυξιακές πολιτικές,
να προωθήσει ταχύτατα τη δημιουργία των απαραίτητων φορέων και θεσμικών δομών για την αξιοποίηση του φυσικού αερίου και να αποφύγει οποιαδήποτε ανάμειξη του θέματος αυτού με διακοινοτικές συνομιλίες.
να μην επιδείξει οποιαδήποτε σπουδή για την επανάληψη των διακοινοτικών συνομιλιών, χωρίς σαφή και συμφωνημένη βάση, και υπό συνθήκες έκτατης οικονομικής ανάγκης. Πολύ περισσότερο, να μην γίνει αποδεκτή οποιαδήποτε κωδικοποίηση των μονομερών παραχωρήσεων Χριστόφια προς την Τουρκική πλευρά.
να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη διαφύλαξη της στρατηγικής σχέσεως με το Ισραήλ.
να γίνει κάθε προσπάθεια για την επανόρθωση, με κάθε δυνατό τρόπο, της ζημιάς που πεοεκλήθη στις Κυπρο-Ρωσικές σχέσεις. Η Ρωσία είναι διαχρονικός φίλος και στρατηγικός σύμμαχος της Κύπρου και πρέπει να παραμείνει.
να εξετάσει με ιδιαίτερη προσοχή το γεγονός ότι η Γαλλία, διαχρονικά φίλη και σύμμαχος χώρα της Ελλάδος και της Κύπρου, ευθυγραμμίσθηκε με μια τέτοια πολιτική της Γερμανίας κατά της Κύπρου.
Παρόμοια ανησυχία προκαλεί γενικότερα η μοναξιά της Κύπρου στην Ευρώπη, μετά μάλιστα από μια επιτυχημένη Ευρωπαϊκή Προεδρία. Υπάρχει πρόβλημα και πρέπει ν’ αντιμετωπισθεί με συντονισμένες ενέργειες, ανεξάρτητα από την αγανάκτηση και την οργή που αισθάνεται δικαιολογημένα κάθε Έλληνας για την άδικη και πρωτοφανή μεταχείριση της Κύπρου από τους υποτιθέμενους εταίρους.
Πηγή περιοδικό "ΕΠΙΚΑΙΡΑ"
via http://kostasxan.blogspot.com/search/label/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE
Ούτε καν νέο υπόμνημα δεν προτίθεται να αποστείλει στην Προανακριτική ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος τα επόμενα 24ωρα θα λάβει έγγραφο αίτημα κλήτευσης, προκειμένου να καταθέσει με φυσική παρουσία στην Επιτροπή την ερχόμενη Τρίτη...
Σύμφωνα με πληροφορίες η απάντηση του πρώην Πρωθυπουργού, από την Αμερική όπου βρίσκεται, θα είναι αρνητική…
Θα απαντήσει, και ο ίδιος εγγράφως. πως δεν έχει τίποτα περισσότερο να προσθέσει και αναμένεται να παραπέμψει στο υπόμνημα που ήδη έχει στείλει, το οποίο, τονίζεται πως είναι «πλήρες, σαφές και επαρκέστατο»
Πάντως μέλη της Προανακριτικής εκφράζουν τη βεβαιότητα πως δεν θα υπάρξει θέμα βίαιης προσαγωγής του πρώην Πρωθυπουργού.
via http://ksipnistere.blogspot.com/search/label/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC
Του Περικλή Νεάρχου
Πρέσβυς ε.τ.
Η επιβολή στην Κύπρο, υπό τον εκβιασμό της άμεσης χρεοκοπίας, μιας δρακόντειας λύσεως παρά την απόρριψη της προηγούμενης από την Κυπριακή Βουλή, έδωσε επιχειρήματα στους απολογητές των πολιτικών της τρόικας και των Μνημονίων να υποστηρίζουν ότι, δυστυχώς, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση και ότι η υποταγή στα κελεύσματα της τρόικας είναι δήθεν μονόδρομος. Η προπαγάνδα αυτή αγγίζει και μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης, που δεν ταυτίζεται με τους γνωστούς προθύμους της εθελοδουλείας και τον συνήθη χορό των υποτελών.
Συγκεκριμένα, τίθενται δύο βασικά ερωτήματα. Πρώτον, γιατί απεδείχθη ανέφικτη η εξεύρεση μιας άλλης, εναλλακτικής λύσεως; Δεύτερον, γιατί, ειδικότερα, δεν τελεσφόρησε το αίτημα βοήθειας προς τη Μόσχα;
Σε ό,τι αφορά το πρώτο, η απάντηση βρίσκεται στη συμπεριφορά και στις συνεχώς τροποποιούμενες και αυξανόμενες απαιτήσεις της τρόικας, γεγονός που αποκαλύπτει ότι προειλημμένη απόφαση και στόχος της τρόικας δεν ήταν η βοήθεια προς την Κύπρο. Ήταν η κατεδάφισή της ως διεθνούς χρηματοπιστωτικού κέντρου και η αλλαγή του αναπτυξιακού και οικονομικού της μοντέλου. Τι συμβαίνει όμως σε μια χώρα όταν κατεδαφίζεται βίαια και απότομα, με ξένη επέμβαση, ένας τομέας της οικονομίας της, που αντιπροσωπεύει το 45% περίπου του εθνικού προϊόντος της; Προφανώς, η χώρα αυτή βυθίζεται στην ύφεση, την ανεργία, τη φτώχεια και την υπερχρέωση που επιφέρει ξένη εξάρτηση. Η εξεύρεση εναλλακτικής λύσεως για τα 5,8 δισ., για τα οποία η απόφαση του Eurogroup απαιτούσε κούρεμα καταθέσεων, ήταν εφικτή και απεδείχθη. Η τρόικα όμως, για να προωθήσει το κούρεμα καταθέσεων και το στόχο που αυτό υπηρετεί, προέβαλε βέτο σε κάθε εναλλακτική πρόταση και συνέδεσε την παροχή των υπεσχημένων 10 δισ. με την αποδοχή των απαιτήσεών της. Έθεσε, επιπλέον, θέμα άλλων 9,5 δισ., που αντιστοιχούν στην παροχή ρευστότητας στη Λαϊκή Τράπεζα από τον μηχανισμό εκτάκτου χρηματοδοτήσεως ΕLA. Προέβαλε, τέλος, εκβιαστικά τη θέση ότι το πρόβλημα της Κύπρου πρέπει να αντιμετωπισθεί εντός της Ευρωζώνης, αποκλείοντας οποιαδήποτε Ρωσική εναλλακτική συνδρομή.
Η θέση αυτή προδιέγραψε, σε μεγάλο βαθμό, το ναυάγιο της Κυπριακής αποστολής στη Μόσχα. Δεν ετίθετο πλέον θέμα μόνο για τα 5,8 δισ. Η επιμέρους συζήτηση από την Κυπριακή πλευρά της αγοράς με συμβολικό τίμημα της Λαϊκής Τράπεζας από Ρωσικά ιδιωτικά συμφέροντα ήταν αδύνατον να ευοδωθεί εφόσον:
η τράπεζα ήταν ήδη χρεοκοπημένη,
επιβαρυνόταν, πέραν των ελλειμάτων της, από τα 9,5 δισ., τα οποία περιέργως είχε πάρει από το μηχανισμό παροχής ρευστότητας ELA, παρά την κατάσταση στην οποία βρισκόταν,
η τρόικα είχε καταστήσει σαφή τον στόχο της να καταστρέψει την Κύπρο ως διεθνές χρηματοπιστωτικό κέντρο, γεγονός που δεν άφηνε καμιά προοπτική για την ανάκαμψη της τράπεζας.
Αυτό όμως που αποτέλεσε κόκκινο πανί στα μάτια των Ρώσων ήταν η επαναφορά στο τραπέζι, μετά από έντονες πιέσεις και εκβιασμούς της τρόικας, του θέματος του κουρέματος των τραπεζικών καταθέσεων, σε πολύ μεγαλύτερη μάλιστα κλίμακα. Θα ήταν αδιανόητο για οποιαδήποτε χώρα να δώσει την εντύπωση ότι δεν προστατεύει τις καταθέσεις υπηκόων της σε ξένες χώρες πολύ περισσότερο, εάν έσπευδε να βοηθήσει μια χώρα που εκ των πραγμάτων συμπράττει στο κούρεμα Ρωσικών καταθέσεων.
Η Μόσχα γνωρίζει, βεβαίως, από πού εκπορεύεται η πολιτική αυτή. Η επίσκεψη Μπαρόζο στη Μόσχα δεν έφερε κανέναν κατευνασμό στην οργή της για το Βερολίνο και τις ΗΠΑ που συνεργούν από το παρασκήνιο. Το θέμα όμως των σχέσεων με την Ευρωπαική Ένωση και τις ΗΠΑ είναι πολύ ευρύτερο και δεν κρίνεται μόνο στη βάση του προβλήματος της μικρής Κύπρου.
Με τη λογική αυτή, η Μόσχα γνωρίζει επίσης ότι το κούρεμα των Ρωσικών καταθέσεων στην Κύπρο στοχεύει στη διάρρηξη των Κυπρο-Ρωσικών σχέσεων και στη γεωπολιτική της έξωση από την Κύπρο, σε συνδυασμό με άλλες εξελίξεις στην περιοχή και τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία. Το γεγονός αυτό παρέχει την ελπίδα ότι οι αντιδράσεις της Μόσχας κατά της Κύπρου θα είναι συγκρατημένες και ότι το πλήγμα στις Κυπρο-Ρωσικές σχέσεις δεν θα οδηγήσει σε επικίνδυνη ρήξη των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.
Κύπρος και Νέοι Γεωπολιτικοί Ανταγωνισμοί και Ανακατατάξεις
Εάν το πρόβλημα της Κύπρου ήταν μόνο οικονομικό, θα ήταν εύκολο για την Ευρωζώνη να το αντιμετωπίσει. Το ποσό των 5,8 δισ., που δεν θέλησε να καλύψει και πήρε απόφαση να καλυφθεί από κούρεμα καταθέσεων είναι πολύ μικρό για τα μεγέθη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, έστω και αν είναι σχετικά μεγάλο για το μέγεθος της Κύπρου. Μια θετική ανταπόκριση στο Κυπριακό αίτημα θα απέτρεπε τη δημιουργία ενός επικίνδυνου προηγούμενου στην Ευρωζώνη και στο διεθνές τραπεζιτικό σύστημα. Ο στόχος όμως του Βερολίνου είναι η δημιουργία νέου προτύπου για την επίλυση τραπεζιτικών προβλημάτων, όπως το ομολόγησε ωμά ο Πρόεδρος του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ. Θα βοηθούσε επίσης την Κύπρο να προχωρήσει ομαλά στις απαραίτητες αλλαγές στο αναπτυξιακό της μοντέλο, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στο ρόλο της ως διεθνούς επιχειρηματικού αντί μόνο τραπεζικού κέντρου και να καλύψει τη μικρή μεταβατική περίοδο μέχρι την έλευση των εσόδων από το φυσικό της αέριο σε μία πενταετία ή επταετία. Το Eurogroup όμως, ηγεμονευόμενο από το Βερολίνο, εκμεταλλεύθηκε το οικονομικό πρόβλημα της Κύπρου για να επιδιώξει άλλους στόχους. Πρώτ’ απ’ όλα, στόχους που αφορούν την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Κύπρος επελέγη, ως μικρή και αδύναμη χώρα-μέλος, για να γίνει εξιλαστήριο θύμα και ν’αποτελέσει ένα νέο βήμα προς μια άλλη Ευρώπη της ηγεμονικής κυριαρχίας των ισχυρών, μ’ επικεφαλής τη Γερμανία. Η υποκριτική προπαγάνδα ανήγαγε την Κύπρο σε δήθεν πρότυπο ενός καπιταλισμού του καζίνου, όπως αναισχύντως την κατήγγειλε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Μοσκοβισί και, ακόμη χειρότερα, ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Λωράν Φαμπιούς. Η έκλειψη κυριολεκτικά της Γαλλίας ενώπιον της επελαύνουσας Γερμανικής ηγεμονίας, με όχημα το ευρώ, προκαλεί κατάπληξη και ανησυχία. Ο σημερινός Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολλάντ κατήγγειλε προεκλογικά τον προκάτοχο του Νικολά Σαρκοζί ότι συνέπλεε με τη Γερμανίδα καγκελλάριο στην επιβολή μιας ακραίας πολιτικής λιτότητας στην Ευρώπη που παρέβλεπε την ανάπτυξη. Ο απολογισμός όμως της δικής του πολιτικής και συνεργασίας με την Άγγελα Μέρκελ, τον κατατάσσει σε πολύ χειρότερη θέση, σε βαθμό που ο Γαλλικός Τύπος να γράφει για έκλειψη της Γαλλίας από την Ευρωπαϊκή πολιτική.
Οι καταγγελίες κατά της Κύπρου για δήθεν χώρα-πρότυπο του καπιταλισμού του καζίνου και ξεπλύματος βρώμικου χρήματος έχουν ως στόχο να προβάλουν ένα δήθεν ηθικό άλλοθι για να συγκαλύψουν το προμελετημένο έγκλημα κατά της Κύπρου. Η Γερμανία έχει στις τράπεζες της 435 δισ. Ρωσικές καταθέσεις. Στυλοβάτες και απολογητές του καπιταλισμού του καζίνου είναι αυτά που οι ίδιοι ανέχονται τον ασύδοτο κερδοσκοπικό καπιταλισμό των αγορών και ένα διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα χωρίς σταθερούς κανόνες ελέγχου και ρυθμίσεις.
Στην περίπτωση όμως της Κύπρου, ο πρωταγωνιστικός και προκλητικός ρόλος της Γερμανίας συνδέεται και με άλλα δύο θέματα, που έχουν ιδιαίτερη γεωπολιτική σημασία. Το πρώτο συνδέεται με την αναβάθμιση του ρόλου της Γερμανίας στην Αμερικανική Ευρωπαϊκή πολιτική. Με πρώτη ματία, αυτό φαίνεται παράξενο, δεδομένου του γεγονότος ότι ο Αγγλο-Σαξωνικός παράγων ανησυχεί για την ηγεμονική άνοδο της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Αμερικανική όμως πολιτική έχει σχέδια για την αντιμετώπιση του κινδύνου αυτού, στη βάση ενός στρατηγικού σχεδιασμού που ενισχύει τη γεωπολιτική ενότητα ΗΠΑ και Ευρώπης και την αποτροπή οποιασδήποτε πορείας της Ευρώπης προς τη γεωπολιτική αυτονομία. Το σχέδιο αυτό είναι η δημιουργία ζώνης ελεύθερου εμπορίου μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης που εξαγγέλθηκε προσφάτως από τον Πρόεδρο Ομπάμα. Ο σχεδιασμός αυτός, σε συνδυασμό με τις Αμερικανικές ανάγκες για μεταφορά των προτεραιοτήτων τους στον Ειρηνικό θέτει επί τάπητος την ολοκλήρωση και παγίωση της νέας γεωπολιτικής τάξεως που διαμορφώθηκε στην Ευρώπη, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενώσεως. Στο πλαίσιο αυτό, αναβαθμίζεται ο ρόλος της Γερμανίας ως περιφερειακής δυνάμεως στην Ευρώπη. Η πρόκριση της Γερμανίας στο ρόλο αυτό, αντί της Μεγάλης Βρετανίας παραδοσιακής στενής συμμάχου των ΗΠΑ, έχει σχέση με τον ηγετικό ρόλο που ασκεί εκ των πραγμάτων η Γερμανία, με την οικονομική της ισχύ στην Ευρωζώνη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικότερα η Ευρωζώνη έχει καταστεί ένα νέο όπλο για την άσκηση αποτελεσματικών πιέσεων, όχι μόνο προς όφελος της Γερμανίας αλλά και γενικότερων «Δυτικών» συμφερόντων και σχεδιασμών, υπό την αιγίδα των ΗΠΑ. Η Γερμανία και ειδικότερα το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα της Μέρκελ δεν έχει κανένα πρόβλημα ευθυγραμμίσεως με την Αμερικανική πολιτική. Αντιθέτως, θεωρεί ως συνετή και προνοητική πολιτική την παραμονή της Γερμανίας κάτω από την Αμερικανική ομπρέλλα και στη γραμμή της στενής συμμαχίας με τις ΗΠΑ. Αυτό της επιτρέπει να προωθεί τους δικούς της στόχους, με Αμερικανική κάλυψη, και να μην διακινδυνεύει ρήξεις και συσπειρώσεις εναντίον της από τις άλλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις.
Προβληματικές από την άποψη αυτή παρουσιάζονται οι στενές εμπορικές σχέσεις με τη Ρωσία. Οι ΗΠΑ άσκησαν έντονες πιέσεις στο παρελθόν για να μην προχωρήσει ο λεγόμενος βόρειος αγωγός φυσικού αερίου της Βαλτικής. Ο πρώην καγκελλάριος Σρέντερ επέμεινε όμως στην ολοκλήρωσή του, προβάλλοντας τις ενεργειακές ανάγκες της Γερμανίας. Οι Αμερικανικές πιέσεις στην Ευρώπη για περιορισμένες εμπορικές σχέσεις με τη Ρωσία δεν σταμάτησαν ποτέ. Οι ΗΠΑ έχουν μόνιμο φόβο ότι αν προχωρήσει η δημιουργία κοινού οικονομικού χώρου μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας, όπως υποστηρίζεται από τη Ρωσική ηγεσία αλλά και Ευρωπαίους ηγέτες, όπως ο Νικολά Σαρκοζί και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, όταν ήταν στην εξουσία, αυτό θα είχε ως συνέπεια τη διολίσθηση της Ευρώπης προς μια πιο αυτόνομη και ανεξάρτητη πολιτική και τη διάζευξη της από τις ΗΠΑ. Συνεχίζουν γι’ αυτό τις πιέσεις στην Ευρώπη για διαφοροποίηση ιδίως των πηγών ενέργειας και για την όσο το δυνατό μεγαλύτερη απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία. Ένας λόγος παραπάνω γι’ αυτό είναι το γεγονός ότι η ισχύς της σημερινής Ρωσίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ενεργειακές εξαγωγές της σε πλούσιες αγορές, όπως η Ευρώπη, και σε αρκετά υψηλές τιμές πωλήσεως. Η Ρωσία αντιμετωπίζεται πάντοτε από τις ΗΠΑ ως γεωπολιτικός ανταγωνιστής, παρά την προτεραιότητα που καταλαμβάνει σταδιακά η ανερχόμενη Κίνα.
Τα ενεργειακά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου αντιπροσωπεύουν σήμερα ένα νέο πεδίο ενεργειακού ανταγωνισμού και εναλλακτικού εφοδιασμού για την Ευρώπη ειδικότερα για τη Γερμανία, που έχει μεγάλη εξάρτηση από εξωτερικές πηγές ενέργειας. Από την άποψη αυτή, η Ελλάδα και η Κύπρος που έχουν πολύ σημαντικά ενεργειακά αποθέματα και είναι χώρες-μέλη της Ευρωζώνης παρουσιάζουν για τη Γερμανία πολύ ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αυτό είναι, αναμφισβήτητα, ένας από τους πολύ σημαντικούς λόγους που εμπνέουν την πολιτική της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο και ένα δεύτερο θέμα ιδιαίτερης γεωπολιτικής σημασίας, που συνδέεται με τη Γερμανική πολιτική έναντι της Κύπρου.
Οι Εξελίξεις στο Κουρδικό στη Συρία και στις Σχέσεις Τουρκίας και Ισραήλ
Υπάρχει οποιαδήποτε σχέση μεταξύ των όσων συμβαίνουν στην Κύπρο και των εξελίξεων στο Κουρδικό, στον εμφύλιο της Συρίας και στις σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ; Η πρωτοβουλία του Τούρκου πρωθυπουργού Ερντογάν να συνομιλήσει με τον έγκλειστο ιστορικό ηγέτη του PKK Οτσαλάν και να προχωρήσει σε μια κατ’ αρχήν συμφωνία για κατάπαυση του πυρός και απόσυρση των μαχητών του ΡΚΚ στο βόρειο Ιράκ, είναι, αναμφισβήτητα, μιά πολύ σημαντική εξέλιξη στο μεγάλο Κουρδικό πρόβλημα της Τουρκίας. Απομένει να δούμε πώς και αν θα προχωρήσει η εφαρμογή αυτής της συμφωνίας. Έγιναν αρκετές αποτυχημένες απόπειρες στο παρελθόν. Η σημαντικότερη ήταν εκείνη του Προέδρου Οζάλ, στη δεκαετία του ’90. Σχεδίαζε να συνδυάσει τη λύση του Κουρδικού, πάνω στη βάση μιας περιορισμένης ομοσπονδίας, με την επέκταση της Τουρκίας στο πλούσιο σε υδρογονάνθρακες βόρειο Κουρδικό Ιράκ. Ο θάνατός του, υπό ανεξιχνίαστες συνθήκες, που άφησαν ερωτηματικά, προκάλεσαν καταγγελίες για δολοφονία του από το βαθύ Τουρκικό κράτος. Η σημερινή προσπάθεια γίνεται υπό καλύτερους οιωνούς αλλά και κάτω από μεγαλύτερη ανάγκη. Ο πρωθυπουργός Ερντογάν φαίνεται να έχει κατορθώσει, με τη διακριτική, βοήθεια των Αμερικανών, να ελέγξει το Τουρκικό βαθύ κράτος. Διαπιστώνει επίσης ότι το Κουρδικό είναι μια χαίνουσα πληγή, που δεν μπορει να λυθεί με στρατιωτικούς μόνο όρους. Η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε μετά τις απροσδόκητες για την Άγκυρα εξελίξεις στη Συρία. Η Τουρκία ανέμενε γρήγορη πτώση του Άσσαντ και πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα στη Συρία. Προέκυψε όμως γι’ αυτήν ένα δεύτερο Κουρδικό μέτωπο και ένα δεύτερο αυτόνομο Κουρδικό κράτος, μετά από εκείνο του βορείου Ιράκ. Οι εξελίξεις αυτές επέβαλαν την επίσπευση των πολιτικών πρωτοβουλιών για τον τερματισμό του πολέμου στο Τουρκικό Κουρδιστάν. Προς την κατεύθυνση αυτή πιέζουν οι Αμερικανοί, που βλέπουν στους Κούρδους έναν νέο σημαντικό παράγοντα στην επιδιωκόμενη αναμόρφωση των ισορροπιών στην περιοχή και στην απρόσκοπτη εκμετάλλευση και μεταφορά των πλούσιων ενεργειακών πόρων του βορείου Ιράκ. Προς την ίδια κατεύθυνση πιέζουν και οι Ευρωπαίοι, εκείνοι ιδιαιτέρως που ευθυγραμμίζονται πλήρως, για γεωπολιτικούς λόγους, με την Αμερικανική πολιτική για ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Τουρκία μπορεί να μην έχει τώρα μεγάλες οικονομικές προσδοκίες από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από οικονομική άποψη μπορεί ακόμη και να βολεύεται καλύτερα από το σημερινό καθεστώς που της εξασφαλίζει ταυτόχρονα ελεύθερη πρόσβαση στις Ευρωπαϊκές αγορές, με δικό της νόμισμα και ανεξάρτητη εθνική πολιτική και στρατηγική. Από γεωπολιτική όμως και πολιτική άποψη, βλέπει την ένταξή της ως ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα, υπό την προϋπόθεση ότι θα προσαρμοσθεί καταλλήλως, με διαπραγματεύσεις, στις «ιδιαιτερότητες» της Τουρκίας. Με τη λογική αυτή και υπό το φόβο της χρησιμοποιήσεως των Κούρδων από ξένους παράγοντες σ’ έναν ατελείωτο και δαπανηρό πόλεμο φθοράς, ο Τούρκος πρωθυπουργός ανέλαβε το πολιτικά επικίνδυνο εγχείρημα της επιλύσεως ή προσωρινής έστω αναστολής του Κουρδικού προβλήματος, με προβολή του Ισλάμ και της Οθωμανικής κληρονομιάς ως κοινού παρονομαστή με τους Κούρδους.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός έθεσε επίσης ως παράλληλο στόχο την αποκατάσταση των σχέσεων με το Ισραήλ, με Αμερικανική διαμεσολάβηση. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανίαχου δέχθηκε, μετά την απομάκρυνση του πρώην υπουργού Εξωτερικών Λίμπερμαν, να απολογηθεί στην Άγκυρα για το αιματηρό επεισόδιο του «Μαβί Μαρμαρά». Πιέσθηκε γι’ αυτό έντονα από τον Αμερικανό Πρόεδρο, που υποσχέθηκε, κατά την επίσκεψή του στο Ισραήλ, αιώνια φιλία και συμμαχία με το Ισραήλ και υπανεχώρησε από την Αμερικανική θέση σχετικά με τη διατήρηση εποικιστικών συνοικισμών στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη. Ισραήλ και Τουρκία συμφώνησαν να επαναλάβουν τις διπλωματικές τους σχέσεις. Σημαίνει αυτό και επιστροφή στις προηγούμενες στρατηγικές σχέσεις; Αυτό φαίνεται μάλλον απίθανο, γιατί θα προϋπέθετε μεγάλη μεταστροφή της Τουρκικής πολιτικής από το άνοιγμά της προς τον Αραβικό και Μουσουλμανικό κόσμο. Η μεγαλοϊδεατική αυτή πολιτική της Άγκυρας και οι ηγεμονικές φιλοδοξίες που εκφράζει για την Ανατολική Μεσόγειο και τα ενεργειακά της αποθέματα, τη φέρνουν εκ των πραγμάτων σε ανταγωνισμό με το Ισραήλ. Φαίνεται γι’ αυτό αρκετά απίθανο το Ισραήλ να εμπιστευθεί την Άγκυρα για να συμφωνήσει, π.χ., στην κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου προς το Τσεϊχάν, όπως γράφει ο Τουρκικός Τύπος. Οι Αμερικανοί πιέζουν προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως θα πιέσουν, αργότερα, και την Κύπρο, γιατί επιδιώκουν να καταστήσουν βιώσιμο τον περίφημο αγωγό Ναμπούκο προς την Ευρώπη. Το Ισραήλ όμως, αν και πολύ στενός και στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ, υπέγραψε προσφάτως με τη Ρωσική εταιρία Gazprom συμφωνία 20ετούς διάρκειας για την υγροποίηση και εξαγωγή του φυσικού αερίου του Ισραήλ, που θα προέλθει από το μικρότερο κοίτασμά του, κοντά στην Κυπριακή ΑΟΖ.
Το πρόβλημα που τίθεται σε σχέση με την Ελλάδα και την Κύπρο είναι οι νέες πιέσεις που θα ασκηθούν από την Αμερικανική πολιτική για τη «λύση» του Κυπριακού, την επιτάχυνση της Ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας και τη «συνεργασία» Ελλάδος και Τουρκίας στο Αιγαίο, μετά την αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ και την Τουρκική πρωτοβουλία στο Κουρδικό. Ποιο ρόλο θα διαδραματίσει, στο πλαίσιο αυτό, το Βερολίνο και η μεγάλη επιρροή που ασκεί στον Ευρωπαϊκό παράγοντα;
Το Έγκλημα των Ευρωπαίων Εταίρων κατά της Κύπρου και το Δέον Γένεσθαι
Το πλήγμα που δέχθηκε η Κύπρος από τη λεγόμενη Ευρωπαϊκή «βοήθεια» και «αλληλεγγύη» είναι τεράστιο. Δεν υπάρχει καμία υπερβολή σ’ αυτό γιατί το οικονομικό πλήγμα είναι προεισαγωγή και για επόμενη απόπειρα υποθηκεύσεως του εθνικού πλούτου της Κύπρου και επιβολής απαράδεκτου σχεδίου «λύσεως» στο Κυπριακό. Ο Κυπριακός λαός πρέπει γι’ αυτό να προετοιμασθεί και να οργανώσει την αντίστασή του. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει ειδικότερα:
να διαφυλάξει την εθνική του ενότητα και την κοινωνική του συνοχή,
να δημιουργήσει εθνικές εφεδρείες έξω από τους μηχανισμούς της τρόικας, όπως το Ταμείο Εθνικής Αλληλεγγύης,
να συμφωνήσει και να διαμορφώσει εναλλακτικές αναπτυξιακές πολιτικές,
να προωθήσει ταχύτατα τη δημιουργία των απαραίτητων φορέων και θεσμικών δομών για την αξιοποίηση του φυσικού αερίου και να αποφύγει οποιαδήποτε ανάμειξη του θέματος αυτού με διακοινοτικές συνομιλίες.
να μην επιδείξει οποιαδήποτε σπουδή για την επανάληψη των διακοινοτικών συνομιλιών, χωρίς σαφή και συμφωνημένη βάση, και υπό συνθήκες έκτατης οικονομικής ανάγκης. Πολύ περισσότερο, να μην γίνει αποδεκτή οποιαδήποτε κωδικοποίηση των μονομερών παραχωρήσεων Χριστόφια προς την Τουρκική πλευρά.
να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη διαφύλαξη της στρατηγικής σχέσεως με το Ισραήλ.
να γίνει κάθε προσπάθεια για την επανόρθωση, με κάθε δυνατό τρόπο, της ζημιάς που πεοεκλήθη στις Κυπρο-Ρωσικές σχέσεις. Η Ρωσία είναι διαχρονικός φίλος και στρατηγικός σύμμαχος της Κύπρου και πρέπει να παραμείνει.
να εξετάσει με ιδιαίτερη προσοχή το γεγονός ότι η Γαλλία, διαχρονικά φίλη και σύμμαχος χώρα της Ελλάδος και της Κύπρου, ευθυγραμμίσθηκε με μια τέτοια πολιτική της Γερμανίας κατά της Κύπρου.
Παρόμοια ανησυχία προκαλεί γενικότερα η μοναξιά της Κύπρου στην Ευρώπη, μετά μάλιστα από μια επιτυχημένη Ευρωπαϊκή Προεδρία. Υπάρχει πρόβλημα και πρέπει ν’ αντιμετωπισθεί με συντονισμένες ενέργειες, ανεξάρτητα από την αγανάκτηση και την οργή που αισθάνεται δικαιολογημένα κάθε Έλληνας για την άδικη και πρωτοφανή μεταχείριση της Κύπρου από τους υποτιθέμενους εταίρους.
Πηγή περιοδικό "ΕΠΙΚΑΙΡΑ"
via http://kostasxan.blogspot.com/search/label/%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1
Σπάνιο θέαμα με παγωμένες φυσαλίδες σε λίμνη!
Η τεχνητή λίμνη Abraham Lake βρίσκεται στους πρόποδες της καναδικής οροσειράς Βραχώδη Όρη και αποτελεί ένα από τα πλέον δημοφιλή σημεία ανάμεσα στους φωτογράφους.
Το θέαμα που παρουσίασε πριν λίγες μέρες είναι από τα πλέον σπάνια αλλά και από τα πιο εντυπωσιακά, καθώς φυσαλίδες αέρα που εγκλωβίστηκαν στο νερό πάγωσαν σε θερμοκρασίες -30 βαθμούς Κελσίου.
Οι «φυσαλίδες πάγου» ή οι «κατεψυγμένες φυσαλίδες» όπως ονομάζονται δημιουργούν μια απόκοσμη εικόνα στην επιφάνεια της λίμνης που προκαλεί τους φωτογράφους, ανάμεσά τους και τον Fikret Onal που εξηγεί:
«Τα φυτά που υπάρχουν στο βυθό της λίμνης απελευθερώνουν μεθάνιο, το οποίο παγώνει καθώς πλησιάζει στην επιφάνεια της λίμνης όπου το νερό είναι πιο παγωμένο. Έτσι σχηματίζονται εντυπωσιακές στήλες πάγου που παραμένουν εκεί όλη τη χειμερινή περίοδο». «Αν και πρόκειται για ένα πανέμορφο θέαμα η δυσκολία προσέγγισης στη λίμνη είναι μεγάλη, καθώς υπάρχει κίνδυνος να σπάσει ο πάγος, ενώ οι ήχοι από το νερό που διασπάται στο εσωτερικό είναι το λιγότερο τρομακτικοί», αναφέρει ένας άλλος φωτογράφος ο Chill Phillips. ΠΗΓΗ: perierga.gr
via http://solidaritymit.blogspot.com/search/label/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1
Βελτίωση στην αντιμετώπιση της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου, καταγράφεται στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα...
η Eurostat.
Ειδικότερα το 2012 το ποσοστό πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου στη χώρα μας μειώθηκε στο 11,4% από 13,1% το 2011, ενώ ο μέσος όρος στην Ε.Ε. μειώθηκε από 13,5% σε 12,8%. O στόχος που έχει τεθεί στην Ελλάδα είναι 9,7%, ενώ στην Ε.Ε. είναι κάτω από 10%.
Σε γενικές γραμμές, από τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας, προκύπτει ότι η πλειονότητα των κρατών μελών της Ε.Ε. έχει σημειώσει πρόοδο όσον αφορά τη μείωση της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου. Ωστόσο, όπως επισημαίνεται, εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλες ανισότητες μεταξύ των κρατών-μελών και μεταξύ αγοριών και κοριτσιών.
via http://krini-kalamaria.blogspot.com/search/label/%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%A9%CE%9D%CE%99%CE%91
Φωτογραφίες της 21χρονης που τραβά όλα τα βλέμματα. Δεν μπορεί να βρει σύντροφο, δεν βρίσκει ρούχα που να της χωρούν και δεν μπορεί να περπατήσει στο δρόμο χωρίς να ακούσει ένα σωρό πειράγματα. Οι άνδρες δεν την κοιτούν στα μάτια, οι γυναίκες θεωρούν πως είναι πορνoστάρ κι εκείνη υποφέρει.
«Πολλές γυναίκες θέλουν μεγάλο στήθος αλλά στην πραγματικότητα είναι εφιάλτης», λέει η 21χρονη Στέφανι Φοξ που έχει πραγματικά μεγάλο στήθος, «δώρο» εξ ολοκλήρου της φύσης.
«Mόνο κάτι γλοιώδεις τύποι έλκονται από μένα, είναι σπάνιο κάποιος να με κοιτά στο πρόσωπο όταν μου μιλά. Συνήθως οι άνδρες γουρλώνουν τα μάτια τους και επιχειρούν να μου πιάσουν την κουβέντα. Οι περισσότεροι θέλουν να βγουν και φωτογραφία μαζί τους, όχι με εμένα, με αυτά», λέει εννοώντας το στήθος της.
«Μερικές φορές γίνεται τρομακτικό. Ορισμένοι προσπαθούν να απλώσουν τα χέρια τους, όταν βγαίνω με τους άνδρες φίλους μου κάθονται γύρω μου σαν σωματοφύλακες», προσθέτει.
Τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα με τις γυναίκες. «Θεωρούν πως το στήθος μου είναι ψεύτικο, με κοιτούν σαν να είμαι πορνοστάρ», λέει.
Η Στέφανι δυσκολεύεται και στο θέμα των ερωτικών σχέσεων. Χώρισε με τον προηγούμενο σύντροφό της το 2010 γιατί δεν μπορούσε να διαχειριστεί όλη τη προσοχή που στρέφεται πάνω της και ζήλευε.
via http://www.verikoko.net/search/label/%CE%9A%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82
Για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει μίλησε ο Σωτήρης Καλυβάτσης σε ραδιοφωνική εκπομπή.
«Νοικιάζω το σκάφος μου σε παρέες και εγώ εκτελώ χρέη skipper. Δεν έχω πλέον αυτοκίνητο. Δεν μπορούσα να το πληρώνω και μου το πήραν πίσω». Αυτό δήλωσε ο δημοφιλής κωμικός σε ραδιοφωνική εκπομπή του Alpha 98,9 μιλώντας για το πόσο δύσκολα ανταπεξέρχεται πλέον στις οικονομικές του υποχρεώσεις.
Άξιο επισήμανσης είναι ότι ο Καλυβάτσης χρησιμοποιεί το σκάφος του ως πρώτη κατοικία. Έχοντας δηλώσει σχετικά στην εκπομπή της Σταματίνας Τσιμτσιλή «Πρώτα απέκτησα το σκάφος και μετά το σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη και με χαρά τώρα θα δωρίσω το σπίτι μου στο κράτος. Μένω στο σκάφος από την ώρα που ήρθα στην Αθήνα δια θαλάσσης, για να μπορώ να φύγω όταν χρειαστεί».
via http://www.to-gamato.com/search/label/LIFE%20STYLE
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων Νότης Μαριάς αναφερόμενος στην ανεργία και στην...
συμμετοχή του Γιάννη Στουρνάρα στο Eurogroup προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Την ώρα που η ανεργία πλήττει πλέον εκατομμύρια συμπατριώτες μας ξεπερνώντας το 27%, ο κ. Στουρνάρας συνεχίζει αμέριμνος τον μνημονιακό του μονόδρομο, μεταβαίνοντας στο Eurogroup, προκειμένου σαν καλός μαθητής να δώσει διαπιστευτήρια πιστής εφαρμογής του μνημονίου 3».
via http://ksipnistere.blogspot.com/search/label/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC
Μπορεί η Μαντόνα να περίμενε μεταχείριση VIP και άπλετη «ευγνωμοσύνη» κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στο Μαλάουι, όμως η κυβέρνηση της αφρικανικής χώρας είχε διαφορετική άποψη.
Οι αρχές του αεροδρομίου της πρωτεύουσας του Μαλάουι αρνήθηκαν για πρώτη φορά την πρόσβαση στη ζώνη των VIP και η βασίλισσα της ποπ αναγκάστηκε έρθει σε επαφή με τους απλούς επιβάτες.
Η κυβέρνηση του προέδρου Τζόις Μπάντα εξέδωσε τετρασέλιδη ανακοίνωση στην οποία τονίζει ότι «είναι παράξενο και θλιβερό» να διαπιστώνει κανείς ότι η σταρ φαίνεται να θέλει να είναι το Μαλάουι αναγκασμένο «να χρωστάει ευγνωμοσύνη για πάντα» επειδή «έχει υιοθετήσει δυο παιδιά από το Μαλάουι».
«Η φιλανθρωπία είναι δωρεάν και ανώνυμη. Εάν δεν μπορεί να είναι έτσι, τότε δεν είναι φιλανθρωπία, είναι κάτι άλλο. Αυτό μοιάζει με εκβιασμό», τονίζεται στην ανακοίνωση.
Η Μαντόνα επισκέφθηκε την περασμένη εβδομάδα το Μαλάουι, μια από τις πιο φτωχές χώρες της Αφρικής, μαζί με τα τέσσερα παιδιά της, τα δυο από τα οποία είναι υιοθετημένα, για να επισκεφτεί τα σχολεία που έχει χρηματοδοτήσει.
«Η Μαντόνα είναι μια διάσημη τραγουδίστρια. Αυτό όμως δεν υποχρεώνει οποιαδήποτε χώρα την οποία επισκέπτεται, συμπεριλαμβανομένου του Μαλάουι, να της επιφυλάσσει επίσημη υποδοχή. Μια τέτοια μεταχείριση, ακόμα και αν την αξίζει, είναι στη διακριτική ευχέρεια της χώρας και όχι υποχρεωτική», προστίθεται στην ανακοίνωση.
Επίσης, η κυβέρνηση του Μαλάουι επισημαίνει ότι η τραγουδίστρια θα πρέπει να έχει «την αξιοπρέπεια να λέει την αλήθεια» όσον αφορά τη φιλανθρωπία της: «Το ότι λέει σ' ολόκληρο τον κόσμο ότι έχτισε σχολεία στο Μαλάουι, τη στιγμή που στην πραγματικότητα απλώς συνέβαλε στην κατασκευή των αιθουσών διδασκαλίας δεν συνάδει με τους τρόπους κάποιου που πιστεύει ότι αξίζει επίσημης υποδοχής».
via http://www.to-gamato.com/search/label/LIFE%20STYLE
Κατά 281.048 άτομα αυξήθηκαν μέσα σε ένα χρόνο οι άνεργοι στη χώρα μας, με τον σχετικό δείκτη να «εκτινάσσεται» το 12μηνο μεταξύ του Ιανουαρίου...
του 2012 και του Ιανουαρίου του 2013, στο 27,2%. Με άλλα λόγια καθημερινά έχαναν τη δουλειά τους κατά μέσο όρο 32 άνθρωποι!
Ο συνολικός αριθμός των ανέργων έφτασε στα 1.348.742 άτομα. Από το 2010 και την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, στη «μαύρη λίστα» της προστέθηκαν συνολικά 806.803 άτομα.
via http://krini-kalamaria.blogspot.com/search/label/%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%A9%CE%9D%CE%99%CE%91
Παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν στη νότια Κίνα, στην επαρχία Γιουνάν, μια τοποθεσία που περιείχε πολλές κατεστραμμένες φωλιές με τα αρχαιότερα αυγά δεινοσαύρων που έχουν βρεθεί...
ποτέ, μέσα στα οποία υπήρχαν διατηρημένα τα απολιθωμένα έμβρυα.
Επίσης, μέσα στα οστά των εμβρύων βρέθηκαν τα αρχαιότερα ίχνη οργανικής ύλης σπονδυλωτού ζώου της ξηράς, που έχουν ποτέ έρθει στο φως.
Οι ερευνητές από διάφορες χώρες (Καναδά, Κίνα, Ταϊβάν, Αυστραλία, Γερμανία), με επικεφαλής τον παλαιοντολόγο Ρόμπερτ Ράιστζ του πανεπιστημίου του Τορόντο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το "Science" και το "New Scientist", ανακάλυψαν αυγά από 20 διαφορετικούς δεινόσαυρους σε διαφορετικό στάδιο ανάπτυξης ο καθένας, πράγμα που επιτρέπει για πρώτη φορά την λεπτομερή μελέτη της εμβρυικής εξέλιξης των δεινοσαύρων.
Τα απολιθώματα, που πιστεύεται ότι ανήκουν στα σαυροποδόμορφα με την ονομασία «Λουφενγκόσαυροι» (πρόγονοι των σαυρόποδων), χρονολογούνται από την Πρώιμη Ιουρασική Περίοδο, πριν από 190 έως 197 εκατ. χρόνια. Έως τώρα, τα αρχαιότερα ευρήματα εμβρύων δεινοσαύρων ήσαν πολύ πιο πρόσφατα, από την Ύστερη Κρητιδική Περίοδο. Τα δίποδα φυτοφάγα σαυροποδόμορφα με τους μακριούς λαιμούς ζύγιζαν περίπου 100 τόνους το καθένα, είχαν μήκος έως εννέα μέτρα και θεωρούνται τα μεγαλύτερα ζώα που έζησαν ποτέ πάνω στη Γη.
Εξάλλου, η φασματοκοπική ανάλυση των δειγμάτων αποκάλυψε μέσα στα οστά των απολιθωμένων εμβρύων το αρχαιότερο οργανικό υλικό που έχει ποτέ βρεθεί από σπονδυλωτό της ξηράς. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι πολύπλοκες πρωτεϊνες που ανιχνεύθηκαν μέσα στην οργανική ύλη, είναι διατηρημένο κολλαγόνο.
Οι πρώτες αναλύσεις στα μηριαία οστά των εμβρύων δείχνουν ότι αυτά αναπτύσσονταν εντυπωσιακά γρήγορα, πράγμα που πιθανώς εξηγεί και τον γιγαντισμό τους όταν μεγάλωναν. Σύντομη θεωρείται και η περίοδος της επώασής τους, πιθανώς σε μια προσπάθεια των γονέων τους να μειώσουν τον κίνδυνό τους από αρπακτικά εκείνης της εποχής.
Επίσης οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα έμβρυα στριφογύριζαν μέσα στα αυγά τους, όπως συμβαίνει και στα σημερινά πουλιά. Είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνεται κάτι τέτοιο για τους δεινόσαυρους.
kerdos.gr
via http://www.verikoko.net/search/label/%CE%9A%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82
Ισχυρό αντιβιοτικό κυλά στο αίμα των... πάντα
Τα γιγάντια πάντα αποδεικνύονται πολύ πλούσια «πηγή» ισχυρών αντιβιοτικών φαρμάκων, όπως ανακάλυψαν ερευνητές του Κολεγίου Επιστημών Ζωής του Γεωργικού Πανεπιστημίου Nanjing στην Κίνα.
Ουσία - «εξολοθρευτής» βακτηρίων
Οι επιστήμονες είδαν ότι τα πανέμορφα αυτά ζώα που κινδυνεύουν με εξαφάνιση – σήμερα εκτιμάται ότι δεν υπάρχουν περισσότερα από 1.600 που ζουν στο φυσικό περιβάλλον τους σε ολόκληρο τον κόσμο – παράγουν μια ουσία η οποία «εξολοθρεύει» βακτήρια και μύκητες. Εκτιμούν ότι η ουσία αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για την ανάπτυξη νέων θεραπειών ενάντια σε φαρμακοανθεκτικά βακτήρια.
Η «θαυματουργή» ουσία ονομάζεται cathelicidin-AM και εκλύεται από το ανοσοποιητικό σύστημα των πάντα προκειμένου να τα προστατεύει από λοιμώξεις. Η cathelicidin-AM εντοπίστηκε μετά από ανάλυση του DNA των «χνουδωτών» ασπρόμαυρων ζώων.
Σύνθεση στο εργαστήριο
Είναι μάλιστα ευτυχές το γεγονός ότι οι ερευνητές κατάφεραν να συνθέσουν τεχνητά την ουσία αυτή στο εργαστήριο αποκωδικοποιώντας τα γονίδια που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή της. Παρήγαγαν έτσι ένα μικρό μόριο που είναι γνωστό ως πεπτίδιο.
Σύμφωνα με τον δρα Ξιουγέν Γιαν που ήταν επικεφαλής της νέας μελέτης «ηcathelicidin-AM παρουσίασε ισχυρή αντιμικροβιακή δράση ενάντια σε ένα ευρύ φάσμα μικροοργανισμών, συμπεριλαμβανομένων βακτηρίων και μυκήτων – τόσο ‘κλασικών’ όσο και στελεχών που ανθίστανται στις υπάρχουσες θεραπείες».
Ο ερευνητής προσέθεσε ότι η ολοένα και αυξανόμενη ανθεκτικότητα των βακτηρίων στα υπάρχοντα αντιβιοτικά δείχνει την ανάγκη ανάπτυξης νέων, αποτελεσματικότερων θεραπειών. «Στο πλαίσιο αυτό τα αντιμικροβιακά πεπτίδια που κωδικοποιούνται από γονίδια παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανοσολογική απόκριση του οργανισμού ενάντια σε μικροοργανισμούς – ‘εισβολείς’.Προκαλούν πολύ μικρότερη ανθεκτικότητα των μικροβίων σε σύγκριση με τα συμβατικά αντιβιοτικά».
Εξόντωση σε λιγότερο από μία ώρα
Η ερευνητική ομάδα από την Κίνα ανακάλυψε ότι η cathelicidin-AM εξόντωνε βακτήρια μέσα σε διάστημα μικρότερο της μιας ώρας όταν άλλα γνωστά αντιβιοτικά χρειάζονταν περισσότερες από έξι ώρες για να δράσουν.
Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα αναπτύξουν αντιβιοτικά με βάση την ουσία ή και αντισηπτικά φάρμακα τα οποία θα εφαρμόζονται σε επιφάνειες και σε χειρουργικά εργαλεία. Μάλιστα ο δρ Γιαν και οι συνεργάτες του εκτιμούν ότι στο γονιδίωμα των πάντα «κρύβονται» και άλλα πολύτιμα φάρμακα.
Σημειώνεται ότι η ίδια ομάδα εντόπισε ισχυρούς αντιμικροβιακούς παράγοντες στη βλέννα που παράγεται από τα σαλιγκάρια και ορισμένα αμφίβια. «Τα αντιμικροβιακά πεπτίδια αποτελούν βασικά ‘συστατικά’ της ανοσίας του οργανισμού. Περισσότερα από 1.000 τέτοια πεπτίδια τα οποία έχουν ανακαλυφθεί έχουν τη βάση τους σε ζώα, φυτά και μικροοργανισμούς και μπορούν να δημιουργήσουν μια νέα γενιά αποτελεσματικότερων θεραπειών» κατέληξε ο δρ Γιαν.http://www.tovima.gr
via http://solidaritymit.blogspot.com/search/label/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1
Εγγράφως ζητάει 20.000 απολύσεις από το Δημόσιο μέχρι το 2014 η τρόικα. Σύμφωνα με την «Καθημερινή» οι εκπρόσωποι των πιστωτών έχουν θέσει εν είδει...
χρονοδιαγράμματος σειρά ενεργειών και δεσμεύσεων στις οποίες θα πρέπει να προβεί ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης προκειμένου να «κλείσει» το ζήτημα του Δημοσίου.
Όπως προκύπτει από απόρρητο έγγραφο που βρίσκεται στο επίκεντρο της διαπραγμάτευσης για το θέμα του Δημοσίου αποτελεί «πρόγευση» του Μνημονίου 4.
Πηγή προβληματισμού για την κυβέρνηση και σημείο τριβής στις διαπραγματεύσεις αποτελεί το γεγονός ότι η τρόικα στην κατηγορία των προαπαιτούμενων (prior actions) περιλαμβάνουν μέτρα τα οποία -κατά την κρίση της- θα έπρεπε να έχουν υλοποιηθεί.
Στην κατεύθυνση αυτή και προκειμένου να επιτευχθεί «η χρυσή τομή» που θα εξασφαλίσει και τη διατήρηση της ισορροπίας στο εσωτερικό της, η κυβέρνηση αναζητεί φόρμουλα με την οποία θα επιταχυνθούν οι απαιτούμενες, διαδικασίες για την εκπλήρωση των στόχων που θέτει η τρόικα.
Συγκεκριμένα, τα προαπαιτούμενα είναι:
• Να ολοκληρωθούν τα σχεδιαγράμματα στελέχωσης για 275.000 υπαλλήλους φορέων του δημοσίου τομέα.
• Να τεθούν άμεσα 8.500 υπάλληλοι σε κινητικότητα.
• Να γίνουν άμεσα 2.000 απολύσεις (σ.σ. επίορκοι).
• Να εγκριθούν τριμηνιαία πλάνα για 20.000 υποχρεωτικές αποχωρήσεις μέχρι το τέλος του 2014, περιλαμβανομένων των 7.500 που ζητούνται μέχρι το τέλος του 2013.
Περαιτέρω, μέχρι το τέλος του 2013 -διάστημα που περιλαμβάνει και τη δόση των 6 δισ. του Μαΐου- η τρόικα ζητεί να τηρηθεί η μνημονιακή δέσμευση, σύμφωνα με την οποία 12.500 υπάλληλοι θα έχουν τεθεί σε κινητικότητα μέχρι το τέλος Ιουνίου του 2013.
Επιπλέον έως τότε θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί τα σχέδια στελέχωσης για συνολικά 450.000 υπαλλήλους και μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου 2013 θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί τα σχέδια στελέχωσης για όλη τη γενική κυβέρνηση (!). Η αξιολόγηση των υπαλλήλων (σ.σ. δεν έχει καν ξεκινήσει) θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί ως τα τέλη του 2013.
newsbeast
via http://krini-kalamaria.blogspot.com/search/label/%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%A9%CE%9D%CE%99%CE%91
Την μη αξιοποίηση ευρωπαϊκής χρηματοδότησης 13.8 εκατομμυρίων ευρώ με κίνδυνο την επιβολή κυρώσεων από...
την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λόγω της αδιαφορίας της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ επισημαίνει με δηλώσεις του ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Κρίτων Αρσένης. Πρόκειται για χρηματοδότηση που προέρχεται αποκλειστικά από ευρωπαϊκούς πόρους και παραμένει στο συρτάρι πάνω από δύο χρόνια.
Αναφορικά με το ζήτημα ο Κρίτων Αρσένης δήλωσε:
«Μέσα στην δεινή αυτή οικονομική συγκυρία το ΥΠΕΚΑ αδιαφορεί και αδρανεί αφήνοντας αναξιοποίητους διαθέσιμους ευρωπαϊκούς πόρους. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος επιδεικνύει απάθεια για το περιβάλλον. Ακόμη και έργα που χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκά κονδύλια παγώνουν, ακόμη και ευρωπαϊκές υποχρεώσεις για την υλοποίηση των οποίων υπάρχει εγκεκριμένη ευρωπαϊκή χρηματοδότηση δεν γίνονται σεβαστές. Η αντιπεριβαλλοντική στάση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ πλήττει όμως την Ελλάδα και την οικονομία μας.
Πρόσφατο είναι το παράδειγμα της εκ νέου παραπομπής της χώρας μας από την Επιτροπή στο Δικαστήριο της ΕΕ για τους παράνομους χώρους ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων, όπου σε περίπτωση καταδίκης θα επιβληθεί στην Ελλάδα ημερήσιο πρόστιμο ύψους 71.193 ευρώ, δηλαδή πάνω από 25 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Πόσα ακόμη πρόστιμα αντέχει η Ελλάδα; Πόσους μισθούς και συντάξεις θα κόψουμε για να τα πληρώσουμε; Καλώ την κυβέρνηση να δράσει άμεσα και να κινήσει τις απαραίτητες διαδικασίες για την υλοποίηση της έκθεσης αξιολόγησης του ελληνικού δικτύου Natura 2000.
Να προβεί έστω και τώρα σε διαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ώστε να δοθεί επαρκής παράταση προκειμένου η χώρα μας να είναι σε θέση να παραδώσει την εξαετή έκθεση αναφοράς αξιοπρεπώς και να αποκαταστήσει το κύρος της τηρώντας τις περιβαλλοντικές της δεσμεύσεις. Σε αντίθετη περίπτωση είναι ορατός ο κίνδυνος επιβολής προστίμου. Είναι αδιανόητο σε περίοδο οικονομικής κρίσης και αλματώδους αύξησης της ανεργίας να παραμένουν αδιάθετα σημαντικά ευρωπαϊκά κονδύλια, να χάνουμε σπουδαίες ευκαιρίες δημιουργίας θέσεων εργασίας και να ωθούμε περισσότερους έλληνες επιστήμονες στην ανεργία και την μετανάστευση.»
via http://ksipnistere.blogspot.com/search/label/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC