Ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις. Συνολικά 54 είναι τα μέλη των τεχνικών κλιμακίων της τρόικας, που κάνουν τη δουλειά της καταγραφής των στοιχείων και της διατύπωσης των σεναρίων, ώστε να αναλάβουν μετά οι (τέσσερις πλέον) τροϊκανοί τη δουλειά της διαπραγμάτευσης με τους υπουργούς. Αυτοί οι 54 τεχνοκράτες, κάμποσοι από τους οποίους είναι Ελληνες, ενώ οι περισσότεροι ασχολούνται από το 2010 μ’ αυτή τη δουλειά, ξέρουν πλέον πολύ καλά τι να ψάξουν, ξέρουν τη νομοθεσία, ξέρουν όλα τα λογιστικά δεδομένα της λεγόμενης γενικής κυβέρνησης. Κάνουν την ουσιαστική δουλειά, έτσι που οι προϊστάμενοί τους να διαμορφώσουν τις απαιτήσεις τους και να είναι σε θέση να απαντήσουν αμέσως σε κάθε ζήτημα που θα τεθεί από τη μεριά της κυβέρνησης.
Παρά ταύτα, τη συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου απασχολεί το πού θα γίνονται οι διαπραγματεύσεις. Ο κυρ-Αλέκος ο Φλαμπουράρης έδωσε το καφενειακού τύπου τηλεοπτικού σόου του, λέγοντας ότι γίνεται προσφορά να σταλούν οι τροϊκανοί σε «ριζόρτ», όμως οι τροϊκανοί ήρθαν για δουλειά και όχι για μπάνια και έτσι τα δεκάδες δωμάτια που είχαν κλειστεί στο Καβούρι ακυρώθηκαν και οι τροϊκανοί εγκαταστάθηκαν στο Χίλτον. Επίσης, «δεν κερδήθηκε» αυτό που είπε ο κυρ-Αλέκος, δηλαδή οι τροϊκανοί να μην πηγαίνουν στα υπουργεία. Οπως ανακοίνωσε (με non paper) την Τρίτη το υπουργείο Οικονομικών, «οι συζητήσεις γίνονται στο χώρο διαμονής των θεσμών και όποτε χρειάστηκε εκπρόσωποι των θεσμών συναντήθηκαν με έλληνες αξιωματούχους στην Τράπεζα της Ελλάδος και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους». Δε χρειάζεται, προς το παρόν τουλάχιστον, να πάνε και πουθενά αλλού. Στο ΓΛΚ και στην ΤτΕ υπάρχουν όλα τα στοιχεία που χρειάζονται.
Οσο για τη διαπραγμάτευση, θα δούμε αν θα χρειαστεί να συναντηθούν με τους υπουργούς, όπως γινόταν παλιά. Ισως επιλεγεί η μέθοδος της διαπραγμάτευσης μόνο με την ομάδα του υπουργείου Οικονομικών, με την οποία έγινε και η μέχρι τα τώρα διαπραγμάτευση. Οι υπόλοιποι υπουργοί θα κληθούν απλά να βάλουν την υπογραφή τους κάτω από τα νομοσχέδια που θα ετοιμάσει ο Σαγιάς σύμφωνα με όσα θα έχει συμφωνήσει ο Τσακαλώτος.
Θέατρο
Τι σημασία έχουν, όμως, όλ’ αυτά; Λέτε οι τεχνοκράτες της τρόικας να έχουν καμιά ιδιαίτερη όρεξη να τρέχουν από υπουργείο σε υπουργείο, να έχουν τις κάμερες καταπόδι τους και να τρώνε μούντζες από τους περαστικούς; Στυγνοί τεχνοκράτες είναι, όχι τηλεοπτικοί αστέρες. Από τη στιγμή που τα τεχνικά τους κλιμάκια μαζεύουν ελεύθερα όλα τα στοιχεία, αυτοί δεν έχουν κανένα πρόβλημα να δέχονται τους έλληνες διαπραγματευτές στο «Χίλτον». Θα αισθάνονται και εντός έδρας μάλιστα. Κι αν χρειαστεί να μαζέψουν κι άλλα στοιχεία, θα ξαναστείλουν τους τεχνοκράτες βοηθούς τους εκεί που υπάρχουν τα στοιχεία. Κι όπως είπε κι ο κυρ-Αλέκος, αυτό το έχουμε συμφωνήσει και είμαστε υποχρεωμένοι να το τηρήσουμε.
Προς τι, λοιπόν, όλο αυτό το θέατρο, όταν οι τροϊκανοί θα κάνουν τη δουλειά τους με κάθε άνεση; Πρόκειται για τη δημιουργία μιας ακόμη ψευδούς εικόνας και σ’ όσους πιάσει. Αυτό είναι το δόγμα όλων των αστικών κυβερνήσεων, όταν στερούνται επιχειρημάτων ουσίας, και το εφαρμόζει με συνέπεια και ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύοντας ότι η «πρώτη φορά Αριστερά» δεν είναι παρά μια επανάληψη της πασοκοδεξιάς ακόμα και στο στιλ του πολιτεύεσθαι. Τώρα τα καουμποϊλίκια της «σκληρής διαπραγμάτευσης» και της «δημιουργικής ασάφειας» δεν μπορούν να επαναληφθούν, η κυβέρνηση είναι πιασμένη γερά στο δόκανο των δανειστών, ο Τσίπρας έχει δεσμευτεί ενώπιον της ελληνικής αστικής τάξης ότι θα ολοκληρώσει το Μνημόνιο-3, θα πάρει το δάνειο, θα ψηφίσει όλα τα προαπαιτούμενα που θα ζητηθούν και μετά θα πάει σε εκλογές για να ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο. Ετσι, το μόνο που έχουν σε επίπεδο προπαγάνδας είναι να πουν ότι επί των ημερών τους οι υπουργοί συναντιούνταν με την τρόικα στο «Χίλτον» και όχι στα υπουργεία τους.
Πολιτικός χρόνος
Το επόμενο πρόβλημα που ανέκυψε, δημιουργώντας ήδη ένα νέο ψευτοδίλημμα, είναι αν θα απαιτηθεί και τρίτο πακέτο προαπαιτούμενων μέτρων ή αν θα πρέπει το Μνημόνιο-3 να υπογραφεί χωρίς προαπαιτούμενα.
Από κυβερνητικές διαρροές έχει γίνει γνωστό ότι η τρόικα ζητάει να ψηφιστούν ως τρίτο πακέτο προαπαιτούμενων οι ρυθμίσεις για την κατάργηση της πρόωρης σύνταξης και η κατάργηση της φοροαπαλλαγής στο αγροτικό πετρέλαιο. Και ο Τσακαλώτος επαναλαμβάνει με καθημερινά non paper (τρία έχει εκδώσει μέχρι στιγμής), ότι τα δύο πακέτα προαπαιτούμενων που προέβλεπε η απόφαση του Eurosummit στις 13 Ιούλη έχουν νομοθετηθεί και νέα προαπαιτούμενα «δεν προκύπτουν ούτε από τη συμφωνία της Συνόδου Κορυφής [12.07.2015], ούτε από τις επιστολές του υπουργού Ευκλείδη Τσακαλώτου προς ESM, ούτε από τις έως σήμερα συζητήσεις με τους θεσμούς». Αφού δεν προκύπτει τρίτο πακέτο ούτε από τις «έως σήμερα συζητήσεις με τους θεσμούς», τότε γιατί χρειάστηκε, πριν καν καταφθάσουν στην Αθήνα τα γκεσέμια της τρόικας, να τηλεφωνήσει ο Τσίπρας στον Ολάντ και να ζητήσει τη βοήθειά του; Το τηλεφώνημα Τσίπρα στον Ολάντ γι’ αυτό το θέμα δεν προέκυψε από «ράδιο αρβύλα», αλλά από δηλώσεις «κυβερνητικής πηγής» στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Η αναπληρώτρια εκπρόσωπος της Κομισιόν Μίνα Αντρέεβα έκανε την περασμένη Δευτέρα στις Βρυξέλλες μια δήλωση που θα τη ζήλευε η Πυθία. «Οι μεταρρυθμίσεις που ήταν αναγκαίες για την έναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ των θεσμών και των ελληνικών αρχών για το νέο πρόγραμμα στήριξης ολοκληρώθηκαν εγκαίρως και με συνολικά ικανοποιητικό τρόπο, βάσει της συμφωνίας της 12ης Ιουλίου», είπε. Αμέσως όμως έσπευσε να συμπληρώσει: «Θα απαιτηθεί να θεσμοθετηθούν κάποιες μεταρρυθμίσεις πριν την εκταμίευση της πρώτης δόσης από τον ESM». Μ’ άλλα λόγια, επιβεβαίωσε ότι υπάρχει θέμα τρίτου πακέτου μέτρων, όμως αυτά δε θα είναι προαπαιτούμενα για να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για το Μνημόνιο-3, αλλά προαπαιτούμενα για την εκταμίευση της πρώτης δόσης.
Μας δουλεύουν. Ολοι τους. Και η εκπρόσωπος της Κομισιόν και η κυβέρνηση. Ας δούμε τα δεδομένα. Πότε πρέπει να πληρώσει η Ελλάδα το αυγουστιάτικο ομόλογο που διακρατεί η ΕΚΤ; Στις 20 Αυγούστου. Αρα, μέχρι τότε πρέπει να παρθούν δανεικά. ‘Η θα κλείσει η διαπραγμάτευση για το Μνημόνιο-3, οπότε για την εκταμίευση της πρώτης δόσης θα απαιτηθεί να νομοθετηθούν κάποια προαπαιτούμενα, όπως γίνεται με κάθε δόση, ή δε θα έχουν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις, οπότε θα χρειαστεί ένα ακόμη δάνειο-γέφυρα από τον EFSF, οπότε και πάλι θα απαιτηθεί να νομοθετηθούν κάποια προαπαιτούμενα. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση η τρόικα είναι αυτή που θα καθορίσει τα προαπαιτούμενα, οπότε τα προαπαιτούμενα θα είναι τα ίδια.
Γι’ αυτό λέμε ότι μας δουλεύουν. Κυρίως η κυβέρνηση. Ξέρει πολύ καλά ότι με τα δύο πρώτα πακέτα προαπαιτούμενων δεν της κάλυψαν τις δανειακές ανάγκες για Ιούλη και Αύγουστο, όπως έλεγε αρχικά ο Τσίπρας, αλλά μόνο για τον Ιούλη. Αρα, τον Αύγουστο θα της δώσουν δανεικά μόνο με τον όρο νέων προαπαιτούμενων. Ποτέ δε δόθηκε δόση χωρίς προαπαιτούμενα, ούτε τώρα πρόκειται να δοθεί. Η ίδια η κυβέρνηση έχει ήδη στην καβάντζα κάποια προαπαιτούμενα. Στην αρχική μορφή του πρώτου προαπαιτούμενου νομοσχέδιου, που διέρρευσε, υπήρχαν και οι διατάξεις για την κατάργηση της πρόωρης σύνταξης. Νομοτεχνικά κακογραμμένες, αλλά υπήρχαν. Συγκεκριμένα προβλεπόταν:
«Από 01.01.2023 τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος για τη λήψη πλήρους σύνταξης λόγω γήρατος για κάθε κατηγορία ασφαλισμένων των φορέων κοινωνικής ασφάλισης αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το Δημόσιο και την Τράπεζα της Ελλάδος είναι το 62ο έτος της ηλικίας με 40 έτη ασφάλισης ή 12.000 ημέρες ασφάλισης και το 67ο έτος της ηλικίας με 15 έτη ή 4.500 ημέρες ασφάλισης (…) Τα προβλεπόμενα μέχρι 30.06.2015 μικρότερα από τα ανωτέρω όρια ηλικίας συνταξιοδότησης προσαρμόζονται σταδιακά και αυξάνονται, αρχής γενομένης από 01.07.2015 κατά 6 μήνες ανά έτος μέχρι και το έτος 2022».
Αφού, λοιπόν, το βασικότερο από τα προαπαιτούμενα του τρίτου πακέτου υπάρχει ήδη στην καβάντζα, προς τι η φασαρία; Η κυβέρνηση θέλει, καταρχάς, να κερδίσει λίγο πολιτικό χρόνο, καθώς βρίσκονται σε εξέλιξη και οι εσωτερικές διαδικασίες στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεύτερο και σπουδαιότερο, θέλει να «δέσει» ότι αυτά τα προαπαιτούμενα θα είναι για την υπογραφή του Μνημόνιου-3 και να μην της ζητούν επιπλέον προαπαιτούμενα για τη δόση του Αυγούστου. Ολο το παζάρι των επόμενων ημερών με την τρόικα θα αφορά τον περιορισμό του τρίτου πακέτου των προαπαιτούμενων σ’ αυτά τα δύο (κατάργηση πρόωρης σύνταξης και αγροτικό πετρέλαιο), ώστε να μην προσθέσει και άλλα η τρόικα. Τα άλλα θα μπουν στο Μνημόνιο-3 και η υλοποίησή τους θα γίνεται με κάθε αξιολόγηση (θα είναι πάλι τρίμηνες ή πιο συχνές;).
Για τον ελληνικό λαό, όμως, σημασία έχουν τα μέτρα αυτά καθεαυτά και όχι η διαδικασία μέσα από την οποία θα ψηφιστούν. Ενας μήνας νωρίτερα ή ένας μήνας αργότερα δεν έχει καμιά σημασία. Ας εστιάσουμε την προσοχή μας, λοιπόν, στο ίδιο το Μνημόνιο-3 και στον Αρμαγεδδώνα αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων που φέρνει, τα οποία θα προστεθούν στα μέτρα των δύο προηγούμενων Μνημονίων, και ας μη μασήσουμε στην προπαγάνδα.
Η Λαγκάρντ βάζει τέλος στο παιχνίδι των λέξεων με την «ιδιοκτησία του προγράμματος»
Η απόφαση του Eurosummit στις 12-13 Ιούλη δεν αφήνει καμιά αμφιβολία. Στην πρώτη κιόλας παράγραφό της σημειώνει: «Το Eurosummit τονίζει την κρισιμότητα της ανάγκης να επανοικοδομηθεί η εμπιστοσύνη με τις Ελληνικές Αρχές ως προϋπόθεση για πιθανή μελλοντική συμφωνία για ένα νέο πρόγραμμα με τον ΕΜΣ. Σ’ αυτό το πλαίσιο έχει βασική σημασία
η ανάληψη ιδίας ευθύνης από τις ελληνικές αρχές, τις δε δεσμεύσεις πολιτικής πρέπει να ακολουθήσει η επιτυχής υλοποίησή τους».
Αυτή την απόφαση την έχει ψηφίσει ο Τσίπρας και η «ανάληψη ιδίας ευθύνης» είναι η περίφημη «ιδιοκτησία του προγράμματος». Για την ακρίβεια, πρόκειται για σκόπιμη παράφραση του αγγλικού κείμενου το οποίο δεν μιλά για «ανάληψη ιδίας ευθύνης», αλλά για «ιδιοκτησία». Το αγγλικό κείμενο είναι σαφέστατο: «In this context, the
ownership by the Greek authorities is key». Κι επειδή το αγγλικό κείμενο είναι το μόνο νόμιμο, η ελληνική κυβέρνηση υποχρεώθηκε να το προσθέσει (και μάλιστα κουρελιάζοντας την προβλεπόμενη νομική διαδικασία) στο νόμο 4334/2015 (πρώτος νόμος με τα προαπαιτούμενα του Μνημόνιου-3).
Το αγγλικό κείμενο ουδέποτε κατατέθηκε στη Βουλή και ουδέποτε ψηφίστηκε. Κατατέθηκε μόνο η ελληνική μετάφραση. Στη συνέχεια, για να διευκολυνθεί το κόμμα του Καμμένου, το ανακοινωθέν-απόφαση του Eurosummit αφαιρέθηκε από το σώμα του νομοσχεδίου, όπου αποτελούσε το Αρθρο 1, και προστέθηκε στην Αιτιολογική Εκθεση. Η Αιτιολογική Εκθεση, όμως, δεν ψηφίζεται, ούτε αποτελεί τμήμα του νόμου, γεγονός που επεσήμανε χαιρέκακα ο Βενιζέλος παρεμβαίνοντας στη Βουλή και καρφώνοντας την κυβέρνηση στην τρόικα. Ετσι, προφανώς μετά από απαίτηση της τρόικας που δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω, στο δρόμο από τη Βουλή προς το Εθνικό Τυπογραφείο, προστέθηκε στο ΦΕΚ και το αγγλικό κείμενο της απόφασης του Eurosummit (που ουδέποτε είχε κατατεθεί στη Βουλή) και η ελληνική μετάφραση (που μεταφέρθηκε και πάλι από την Αιτιολογική Εκθεση στο σώμα του νόμου, χωρίς όμως να πάρει αριθμό άρθρου!).
Παρολαυτά, τις επόμενες μέρες συνεχίστηκε και συνεχίζεται ακόμη το παιχνίδι των λέξεων. Εγώ δεν πιστεύω σ’ αυτό το πρόγραμμα, αλλά δεσμεύτηκα να το εφαρμόσω, προκειμένου να αποσοβήσω τα χειρότερα, επαναλαμβάνει σαν χαλασμένο γραμμόφωνο ο Τσίπρας, απαντώντας στους Λαφαζανικούς που τον κατηγορούν ότι οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε μνημονιακή μετάλλαξη. Δεν είναι δυνατόν να είσαι πρωθυπουργός και να δηλώνεις ότι δεν πιστεύεις στο πρόγραμμα. Πώς θα το εφαρμόσουν οι υπουργοί σου, όταν δεν το πιστεύετε; σπεκουλάρει η αντιπολίτευση, χωρίς όμως και να ζητά εκλογές για να βγει μια κυβέρνηση που θα «πιστεύει» στο πρόγραμμα και θα αναλάβει την «ιδιοκτησία» του. Και το παιχνίδι των λέξεων συνεχίζεται, με τον ένα να προσπαθεί να παραμυθιάσει τον άλλο και όλους μαζί να παραμυθιάζουν τον ελληνικό λαό.
Με γαλλική φινέτσα η Κριστίν Λαγκάρντ έδωσε αποστομωτική απάντηση σε όλους τους πολιτικούς καραγκιόζηδες της Ελλάδας. «Αυτό που είναι κρίσιμο κατά τη γνώμη μου», είπε σε δηλώσεις της την περασμένη Τετάρτη, «είναι τι είναι διατεθειμένες να κάνουν οι ελληνικές Αρχές, όχι τα λόγια που θα χρησιμοποιήσουν και ο πολιτικός θόρυβος, που συχνά είναι απαραίτητος, αλλά τι θα κάνουν για να δείξουν ιδιοκτησία και αποφασιστικότητα».
Αυτή τη φορά η Λαγκάρντ μίλησε όχι ως διευθύντρια ενός τεχνοκρατικού ιμπεριαλιστικού οργανισμού, αλλά ως πολιτικό πρόσωπο (μην ξεχνάμε ότι έχει διατελέσει υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και φιλοδοξεί κάποια στιγμή να διεκδικήσει και τη γαλλική προεδρία). Δείχνει κατανόηση για την ανάγκη του Τσίπρα να λέει διάφορα περί «μη ιδιοκτησίας του προγράμματος», προκειμένου να αντιμετωπίσει την πίεση που δέχεται από τα αριστερά του, και διαχωρίζει το πλασματικό πολιτικό παιχνίδι, το παιχνίδι της κοινωνικής δημαγωγίας, από την πρακτική πολιτική. Αν η κυβέρνηση ψηφίσει στη Βουλή και εφαρμόσει αυτά που θα συμφωνηθούν, εμείς είμαστε εντάξει, λέει η «σιδηρά κυρία» του ΔΝΤ.
Η δήλωσή της θα πρέπει να είναι διαθέσιμη για να επιδεικνύετε σ’ εκείνους τους συριζαίους που θα έχουν το θράσος να επαναλαμβάνουν το γνωστό παραμύθι περί «μη ιδιοκτησίας».
ΚΟΝΤΡΑ: ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.
